muhlama

• fondue gibi bir yemek, peynir eritilerek yapılıyor, ekmek banıp yemesi acaip zevkli, tulum peyniri var içinde, muhtemelen karadeniz yemeği...
  (bkz: pafuli)
  
  gokte bulut yan yan gider düzeltti, tulum değil kolot veya dil peyniri varmış.
• dogu karadeniz bolgesinde yerinde yedigim ve hala o lezzeti unutamadigim yoresel bir yemek. kurucesme`de pafuli de yapiliyor. gayet basarili bide istiklalde evin de yapiyorlar ama o kadar basarili bir calisma oldugunu soyleyemem. yemeyenler varsa mutlaka yemeli diye dusunduren bir baslik
• trabzontarafında kuymak adını alan, insanı sürekli su ve çay tüketmeye iten yüksek kalorili karadeniz yiyeceği
• tek başına yemesi, şehir çocuklarına özellikle, ağır gelen yemek...yanına hafif soslu bir makarna veya benzeri bir yemek almak, yemek sonrası tatlı yerine çay içmek tavsiye edilir...
  ne tür lokantada^*** olunursa olunsun ekmeği o tereyağına banmadan yemek, muhlamaya^* hakaret mealindedir...
• (bkz: mihlama)
• asıl peyniri koleti, asıl unu mısır unu olan, dibini görmeyenin bir daha iflah olmadığı, karadeniz'in en bandırgan yemeği..
• her gittiğimde,babaanneme mutlaka yaptırdığım mucize yiyecek,tereyağlı muhlamaya taze köy ekmeğini batırıp ağzınıza attığınız an;ayşeciğin alpellaya doyduğu andan çok daha fazlasıdır..yemeden ölmeyin.
• mıhlamanın fındık-finduk bazlı başkalaşımı sonucu aldığı şekil, trabzon-akçaabat'ta kuymak adıyla bize verilen yağı fazla geldiğinde alışmamış bünyeye ağır gelebilcek besin
• dibi özellikle tutturulursa ayrı bir tada erişen muhteşem karadeniz yemeği.
  
  yıllar sonra gelen edit: bu benim için her zaman kuymak oldu; kutmak kalacak. ne muhlama, ne mıhlama... kuymak.
• gelenek nedeniyle her sene minimum dört kere yemek zorunda kaldığım, bir de kuskusla birlikte yenilen bir yemek gibi bişey. tavadan yenir, minciden yapılır genelde.