microwave dinner

• metrolarda yasayan bekar nufusun tercih ettigi aksam yemegi sekline verilen genel ad
• herhangi bir sekilde normal yemek yapmaktan cok daha pahaliya geldiginden, tarafimca tavsiye edilmemektedir.
  
  ozellikle de amerika'da yasiyorsaniz -ki, tipki metrosexual'da oldugu gibi microwave dinner da diger new york cikisli yuppie kelimelerdendir- herhangi bir fiyata alacaginiz hungry man paketi, veya benzeri basit macaroni and cheese tarzi yemekler (sahsen ben bunlara "ghetto yemegi" demekteyim), herhangi bir sekilde alacaginiz sogan/taze sogan/domates/pirinc/et/makarna/uc bes baharat/sarimsak/maydonoz bilmemkaclisindan daha pahaliya patlayacaktir.
  
  oysa ki mikrodalgaya atip pismesini beklediginiz 3-5 dakika sayesinde kurtaracaginiz 25 dakikalik yemek yapma suresini, belki de bir ay boyunca kendi malzemenizi alip da yapacaginiz yemekler ile cebinizde kalmasini saglayacaginiz yaklasik 150 dolar ile karsilastirinca (evet hesabini yaptik gecenlerde ev arkadasimla), olayin "bekarlik" ile alakasi olmadigini, tamamen tembellikle alakasi oldugunu goruruz.
  
  iste bu yuzdendir ki, hayat kosullari ve bir nebze olsun icimden gelen "baba parasi yemek istemiyorum" tarzi sesler beni yemek yapmayi ogrenmeye itmistir. gururla soyluyorum ki, iki senedir de onunuze penne all arrabbiata'dan tutun tavuk teriyaki'ye, bildigimiz turk usulu kofte'den kuzey afrika usulu kuskus'a kadar herseyi koyabilecek seviyeye geldim cikarabilirim.
  
  ah, pek tabii, bayanlari beklerim, butun sozluk bayanlarina selam eder, hepsine yemek yapacagimi buradan soylemek isterim.