maznun

• (bkz: sanik)
• zannolunmuş, bir zan altında bulunan, bir mesele hakkında kendisinden şüphe edilen. bu hüsn-ü zan da olabilir su-i zan da. fakat maznun kullanılan cari anlamıyla daima kendisi hakkında su-i zan'da bulunulan kimsedir. üzerindeki zan sebebiyle sorgulanır, mahkeme edilir, "cürmü sabit bulununcaya dek suçsuzdur" hükmünce. ancak pek de öyle olmaz bunun pratikteki karşılığı. ekseriyetle önce infaz edilir, sonra yargılanır insanlar, insanlarca.
• zanlı, sanık.
• gizli anlam.
  (bkz: zımnen)