mavi ortancalar

• aysel gürel'in türk pop müziği için ne kadar önemli bir isim olduğuna bir kez daha şahit olduğumuz bir şarkı. bu kez ayla çelik söylüyor.
  
  perdeleri kapadım, duvarlara dokundum
  bu odada son günüm, gidiyorum
  bir vapur sesi kadar kısa sürecek yolum
  ilk adımda dönerim biliyorum
  
  bir kazağını aldım
  kokun yanımda dursun
  bir de çay bardağını
  boş olsa da her yudum
  
  gitmeye karar verdim
  neden ağlıyorum?
  
  çiçekleri suladım üç gün onlara yeter
  mavi ortancalar belki boya ister
  komşulara söyleme ne olur birkaç zaman
  şimdilik bilmesinler
  
  resimler sevindi burada zaman tükendi
  yılları kilitledim gidiyorum
  bir vapur sesi kadar kısa sürecek yolum
  ilk adımda dönerim biliyorum
• aysel gürel'in hasta yatağında yazdığı şarkıymış:
  
  "mavi ortancalar'ın hatta şöyle söylim: bir bölümü vardı. ikinci bölümü yoktu şarkının. hastaydı aysel abla. hastanede ya, dedim bunu koyduk ama dedim buna dedim sanki dedim böyle bi dönüşünde sanki bir söz daha istiyor, koyamadık onu dedim. şey olmadı. hasta yatağında yazdı onu: resimler silindi burda zaman tükendi / yılları kilitledim gidiyorum... benim için gerçekten çok kıymetliydi. hani çok az vakit geçirebildim. çünkü yetmez yani o... onu çok çok lazım... çok gerekli biriydi hepimiz için. o kafalar iyi kafalar yani. aysel abla... onun o, deliliğinin altındaki son derece ciddiliği, neşesi, duyarlılığı, kadınlığı... inanılmaz önemli biriydi. benim hayatımda öyleydi. bence keşke daha fazla insan onu tanısaydı, onunla bir kahve içseydi, bir sohbet etseydi, bir şakalaşsaydı. biraz aysel bulaşsaydı herkese. özel biriydi." - ayla çelik
  
  (dur bir dinle, röportaj: armağan çağlayan, 30 mart 2022)