• yalnızca annem ve teyzelerimden duyduğum bir benzetme. durgun, hantal, aptallaşmış, travmaya girmiş gibi anlamlarda kullanıyorlar.
  • "manıt durmak", "manıt manıt bakmak" biçimlerinde benim de fethiye'den belleğimde olan, hatta önce manık olarak anımsadığım, sonra kocalara sorup manıt diye yerleştirdiğimiz sözcük var. onun da anlamında ahmak içerilmekte, biraz türev saydığım uskut durmak da tarifte söylendi. köken mank sözcüğü gibi görünüyor.

    (bkz: mank), mank olmak, manıt
    (bkz: mankurt)
hesabın var mı? giriş yap