mahbub

• sevilen erkek
• (bkz: mahbubperest)
• bir kadın ismi.^****
• muhabbet edilen,sevilen,sevgili
• arapçada eril-dişil ayrımı vardır, türkçede yoktur.
  mahbûb: sevilen erkektir. sevgili.
  mahbûbe: sevilen kadındır. sevgili.
  
  divan edebiyatı beşeri aşktan çok ilahi aşka meylettiği için buradaki sevgili allah'tır ve cinsiyetsizdir. tartışma konusudur. belki allah'ı birçok açıdan eril bulmuş olabilir şairler ya da sevgilileri erkek olabilir.
  
  bu arada mahbublar beyitlerde içki meclisinde bulunur; hatta badeyi mahbubun elinden içmek istenir. hem gerçek dünya için hem gayb âlemi için açıklamak mümkündür.
• arap ayaklanmaları ve suriye iç savaşı öncesinde suriye halkının beşşar esed'i anma şekliydi.
• 41.mektuptan, mektubat:
  
  her ne zaman bir şeyde, mahbub zatın şemailinden ve ahlakından bir parça bulunur; o şey dahi, mahbub olana tebâiyet dolayısı ile, mahbub olur. bu mana icabıdır ki, bir âyet-i kerimede şöyle buyuruldu:
  
  — «bana tabi olunuz ki, allah sizi sevsin.» (3/31)
  
  resulûllah (s.a.) efendimize mütabâate koşmak, mahbub olmaya götürür. bu mana icabı olarak, her akıllı öz sahibi kimseye gerekir ki: allah-ü teâlâ'nın habib'ine ittiba ede.. hem zahiren, hem bâtınen.. yani: içte ve dışta.. allah-ü teâlâ, ona salât ve selâm eylesin.