made of tears

• satriani'nin super colossal albumundeki - kanimca - en basarili duzenleme, bestedir. eger yeteri kadar icine girip dinleyebilirseniz o gitarin "soyledigine" yemin edebilirsiniz benim gibi. parca gercekten de minik, nerede ise ceyrek notalardan - gozyazlarindan - kurulmus bir bazin uzerinde yuzmektedir alenen ve beyanen. lezzet otesi, transcendental bir parcadir. kesinlikle huzunlu degil, mutlulugun gozyaslarindan olusmaktadir.
  
  (bkz: triplet)
  (bkz: shuffle)
• satriani'nin 2006daki bir canli performansi sirasinda "dur aklima gelen butun parmak, pena, dis tekniklerini uygulayayim" diyesi geldigi icin alip bir oraya, bir buraya savurdugu, izleyici ve dinleyicilere de agzi bir karis acik salyalar icerisinde bakmak disinda birsey birakmadigi parcasi.
  
  (bkz: yuh)
  
  http://www.youtube.com/watch?v=oaalyg53v30
• böyle bir şeyi ancak satriani yapar dedirten enfes şarkı. daha önce linki verilen canlı performanslardan birinde stu hamm amcanın çok basit partisyonlar çalmasına rağmen aldığı haz gözlerden kaçmamakta. hoş oda sonlara doğru sikertmiş bası ama olay kel amcamızda.
• profesyonel rus cs:go oyuncularından. nereden tanıştınız diye sorarsanız bilmiyorum fakat efsane cs:go oynuyor. bot kelimesi yanında yumuşak kalır, öyle böyle değil. bir de sözlükten onay bekliyormuş, çaylakmış. umarım bir an önce gelir, bizi botcul fikirleriyle aydınlatır. öpüyorum.
• keline nutella sürüp yalamalık gitarist satirani'nin en ünlü parçası.
  
  böylesine parlak tonlar kullanarak nasıl bu kadar derinleşebilir insan, gerçekten beni hayrete düşüren satriani parçasıdır. yalnızca made of tears'da değil, satriani'nin bütün parçalarında gözlemlenebilecek bir durumdur.
  
  satriani'yi anlaması zordur. en popüler işlerini bir kenara koyarak söylüyorum, bir parçasındaki güzelliği duyabilmek için onu bir kere dinlemek yetmez. ''bu ne lan bu nasıl müzikalite?'' dersiniz, kendimden biliyorum. ama frekansa bir girdiğinizde tadından yenmez.
  
  o parlak tonlarda kendini ciddiye almayan bir hava vardır, fakat af buyrun müzikal açıdan ortalığın amına koyulmaktadır o sırada.
  
  birçok virtüöz gibi zamanında değer görmemekte ve yeterince iyi anlaşılamamaktadır, ben kendisini bu açıdan en çok buckethead'e benzetirim.
  
  ayrıca kendisi les paul model gitarların bilmem kaçıncı senesini kutlamak için les paul'un kendisiyle sahneye çıkarken ibanez çalmayı göze alabilecek kadar daşşaklı bir abimizdir.
• (bkz: üzerine söz yazılamayacak parçalar)
• joe satriani'nin neden gitar virtüözü olduğunu anladığımız muhteşem parça.
  
  güzel bir canlı performansı şuradan izlenebilir: https://www.youtube.com/watch?v=m4lsb-b1o7u