müfsit

• ara bozucu, karistirici, münafik
• (bkz: provokator)
• fesat yapan. müfsid diye geçmiş olabilirliği vardır sözlüğe.
• ifsad fiilinden türemiştir. yanlış yöne götüren, yoldan çıkaran anlamında.
  karşıtı haliyle mürşid olmaktadır..
• dinimizde,meşru olan bir işi veya başlanmış olan bir ibadeti bozan şeylerdir.imanı ve namazı,nikahı ve haccı zekatı,alış ve satışı bozmak gibi.mesela allaha ve kitaba sövmek küfür olup,imanı bozar.namazda gülmek,abdesti ve namazı bozar.
• başlanılan bir ameli bozan hal ve fiildir.
• ilber ortaylı'ya göre şehzade mustafa idam edildikten sonra, mustafa için gitti han minvalinde şiir yazarak mustafa'yı padişah ilan etmiş olan taşlıcalı yahya müfsiddir.
• hiçbir müfsid ben müfsidim demez. daima suret-i haktan görünür. yahut bâtılı hak görür.
  
  evet, kimse demez ayranım ekşidir. fakat siz mihenge vurmadan almayınız.
  
  zira çok silik söz ticarette geziyor. hattâ benim sözümü de, ben söylediğim için hüsn-ü zan edip tamamını kabul etmeyiniz. belki ben de müfsidim. veya bilmediğim halde ifsad ediyorum.
  
  öyleyse, her söylenen sözün kalbe girmesine yol vermeyiniz.
  
  işte, size söylediğim sözler hayalin elinde kalsın, mihenge vurunuz. eğer altın çıktıysa kalbde saklayınız. bakır çıktıysa, çok gıybeti üstüne ve bedduayı arkasına takınız, bana reddediniz, gönderiniz.
  
  -bediüzzaman said nursi
• arabozan. iki kişinin arasındaki dostluğu veya geçimi bozan (kimse), ara bozucu, ordubozan, müzevir, fesatçı, fitçi, nifakçı, münafık.
• farsça : (bkz: fased) fesad sahibi .