lizozom

• beni lise yıllarıma götüren bir kelime.
• (bkz: lysosome)
• hücrenin kendini parcalama eylemi için (bkz: otoliz)
• lizozomlar golgi orijinli organellerdir, hücre içinde sabit bir yerleri yoktur bunların, hücre zarına, yeri gelende golgiye yamanırlar. hücre içi sindirim bunların sayesinde gerçekleşir.proteinlerin, yağların, şekerlerin ve nükleik asitlerin korkulu rüyasıdır lizozom.
• kertenkele hayvanı, peşindeki hayvanı şaşırtmak için kuyruğunu bırakırken, kuyruğun kökündeki hücreler parçalanıverir. işte o hücrelerin parçalanmasını sağlayan organeldir bu lizozom organeli.
• asit fosfataz, esteraz, sülfataz, katepsin gibi hidrolitik enzimler içeren hücre organeli. lipoprotein bir zar ile çevrilidir. henüz bir madde ile karşılaşmamış lizozoma primer lizozom denir. hücre dışından gelen bir madde ile birleşmiş ve içinde sindirim gerçekleşen lizozoma ise sekonder lizozom denir. yaşlanmış organellerin yok edilmesinden de bu organel sorumludur. fagositik aktivite gösteren makrofajlarda bol miktarda bulunurlar.
• golgiden meydana gelen hücre organeli. tek katlı zarı yırtılacak olura hücre kendisini sindirip yok eder bu olaya da otoliz denilir.
• vücuda yabancı madde girmediği sürece keyif çatıp yatan askerlerken, bu tip bir madde ile karşılaştığında onun çevresini sarıp, parçalayan ve vücuttan uzaklaştıran yapı maddeleridir.
  ancak bu madde silisli bir madde ise (ör:asbest) yine parçalamaya kalkacak ama malesef bünyesinde flor asidi içermediğinden ona yapışmakla kalacak ve yapısı bozulacaktır.
  
  özellikle jeolojik kaynaklı hastalıklarda (kanser vs.) lizozomun zarar görmesidir vücutta sorun yaratan yani.
• anne karnındakı cocuğun el parmakları 3.ayına kadar birleşiktir. 3. ayda lizozom devreye girer ve parmak aralarındaki hücreleri sindirir. bilim adamları hala bu olaya tam bi netlik getirememiştir niye 5. ayda değil de 3.ay yada nasıl oluyor da parmak aralarının uzunluğu belli, cok yada az sindirmiyor.
• insan embriyo halindeyken lizozom denilen organel ellerdeki perdeli yapıyı yiyerek perdesiz ellere sahip olmamızı sağlar. dolayısıyla insanın aklına "bunu akılsız olan hücrenin bir parçası neden yapar ve neden olması gerektiği yerde durur? " sorusunu getirir. şansa tesadüfen alalade bunu gerçekleştirmesi, ne kadar da muazzam bir amaca hizmet eder. ışte bu muazzamlık şansın ve tesadüfün değil ancak "tasarımın" bir delili olabilir. (bkz: allah var)