let my children hear music

• "the best album i have ever made."
  
  - charles mingus, 1972
  
  avant-garde jazz'in sayısız yenilikçi kolundan biri olduğunu düşündüğüm, tam zamanında^* columbia recordings tarafından piyasaya sürülmüş mükemmel bir charles mingus albümü. mingus ah um ile charles mingus'a girer, the complete candid recordings ile olgunlaşır, the clown ya da blues & roots ile mingus'tan vazgeçemezsiniz. ancak üstadın belirttiği üzere en uç, hazmı en zor, bir o kadar da leziz mingus albümüdür let my children hear music. mingus bu albüm için dönemin en iyi isimleriyle çalışmış, kadroda sadece en bilinen ve ön plandaki isimleri sayacağım. hani çeşitli caz belgesellerinde "mingus' big band" sözü geçer ya, bunun tam karşılığı budur.
  
  kontrbasta mingus'a ek olarak ^*richard davis, ^*milt hinton ve ^* ron carter, trombonda eddie bert ve -mingus'ın vazgeçilmezi- jimmy knepper, multipl saksofonlarda bobby jones^*, charles mcpherson, ^*james moody, teo macero, hal mckusick ve ^*danny bank; trompette marvin stamm, joe wilder ve lonnie hillyer yer alıyor. tek davulcu dannie richmond ise yeterince güven veren büyük isimlerden biri. piyanoda patricia h. richmond'ı hafiften duymak keyif veriyor diyeceğim, ancak arka planda kalması bile yakışmış bu albüme.
  
  unutulmamalı, bu albüm tipik bir caz albümü değil. adagio ma non troppo'da bunu daha iyi anlayacaksınız, ancak beklentiler kesinlikle caz temalı olmamalı. charles mingus tutkunları bilir, mingus her şeyi caza dönüştürebilir. buyrunuz, tam bir saat süren parça listesi:
  
  1. the shoes of the fisherman's wife are some jiveass slippers
  2. adagio ma non troppo
  3. don't be afraid, the clown's afraid too
  4. taurus in the arena of life
  5. hobo ho
  6. the chill of death
  7. the i of hurricane sue
  
  bir kez daha anladım, yetmişlerde charles mingus iyiden iyiye cazı eline geçirmiş ve her anlamda söz sahibi olmak için bunu kullanarak dünyanın en güzel müziğiyle bizleri başbaşa bırakmış, iyi de olmuş.
  
  albümde söylediği üzere: let my children hear music...
• let my children hear music'i caz ve klasik müziğin bir füzyonu olmayı amaçlayan third stream adı altında incelemek belki doğru değil, fakat mingus'ın bu yöndeki çabası sanırım hayatta en çok sevdiğim caz albümünün çıkışına yol açıyor.
  
  albüm gerçekten de "her şeyi caza dönüştürebiliyor". don't be afraid, the clown's afraid too'da trompetler (tamamen ciddiyim) fil seslerini taklit ediyor, taurus in the arena of life'ta ise mingus'ın daha önce the black saint and the sinner lady'nin son movement'ında deney yaptığı flamenkodan ve genel olarak ispanyol sound'undan sesler duyulabiliyor.
  
  the chill of death mingus'ın 1950'ler televizyon spikeri olmaya uygun sesiyle üzerine konuştuğu, inanılmaz flüt ve diğer nefesli melodileri üzerine kurulmuş avant-garde cazın en etkileyici eserlerinden biri. `the shoes of the fisherman's wife are some jive ass slippersvehobo homingus'ınah um` döneminden kalma hard bop sound'una en yakın parçalar, fakat aynı zamanda albümdeki klasik müzik ile bir füzyon yaratma denemesi etrafında kurulan parçalar oldukları için mingus'ın caz sınırlarına yakın eserleri içerisinde en etkileyici olan ikisiler. the shoes of the fisherman's wife'ın inanılmaz girişine de bir parantez açmak lazım, gerçekten bir albümün daha vurucu girebileceğine inanmıyorum.
  
  let my children hear music 20. yüzyılın en büyük müzisyeninden 20. yüzyılın en büyük müzikal deneylerinden biri.
  
  ve sonuç inanılmaz.