lan n'oldu ^*

• her seyiyle(ozellikle sololari) mukemmel bir kramp sarkisi. ozellikle "derken bir sabah erken" bolumu direk yerlesir insanin diline. klibi de cok guzeldi, donemine gore a$mi$ bile diyebilirim hic cekinmeden. sozleri aklimda kaldigi kadariyla yazayim hemen.
  
  biz ta eskiden beri
  bu sularda yuzer idik
  bu ormani sever idik
  bu kuslari dinler idik
  
  biz ta eskiden beri
  biz burda bir avuc insan
  bir birbirimizden habersiz
  ayni siiri yazar idik
  ayni sarkiyi soyler idik
  ayni duvara i$er idik
  
  derken bir sabah erken
  haymana ovasinda bir garip kus oterken
  lan noldu
  derken bir sabah erken
  daglarina memleketin bahar gelmisken
  lan noldu be
  lan ne bu be
  lan noldu
  derken bir sabah erken
  havada bulut yok da ya bu ne dumanken
  lan noldu
  derken bir sabah erken
  birbirimizin yuzune bakamaz olduk bu ne
  lan noldu be
  lan ne bu be
  
  derken bir sabah erken
  sevdigimiz yanimizda yumusacik uyurken
  lan noldu
  derken bir sabah erken
  birbirimizi boyle manyak gibi severken
  lan noldu be
  lan ne bu be
• klipteki kızın topraktan çıktığı andaki yüz ifadesi gayet başarılıdır.
• "lan ne bu be" kısmını cımbızlayıp ilgili durumlarda kullanmak, hem küçük bir rahatlama sağlar, hem de insanı daha depresif yapar.
• (bkz: ayni duvara iser idik)
• klibi kendisinden, kendisi klibinden, sözleri hepsinden güzel olan kramp şarkısı.
• kağıt geminin 95 albümünde cover'ını yaptığı parça. o versiyon da oldukça güzeldir.
• klibi siyah beyazdı ama böyle tam siyah değil biraz sarının tonları da vardı. elemanlar gidiyordu ormanın derinlerine üstlerinde böyle satan satan siyah cloak cübbeler, bir hatunu gömüyolardı.
  
  sonra hatunun mezarını suluyolardı, üstünde bir bateri, bir bas, bir gitar, bir mikrofon ve diğer teknik teçhizatlar yetişiyordu. bunlar da 10 metre uzaktan bu durumu görüp hemen aletlerin başına koşuyolardı. hemen şarkıya giriyolardı dıptıs dıptıs.
  
  tabii ki şarkı ölüyü uyandırıyordu, hatun leş leş çıkıyodu mezardan. bunların arasında dolaşıyordu. bunlar sallamaz gibi görünüyolardı ama iri baterist bile korkudan altına sıçıyodur eminim.
• (bkz: lan noldu be)
• lisede bana çükünü ilk gösteren arkadaşım.
• yıllar sonra bulup orta okul günlerime hem zaman hem mekan olarak bu kadar uzaktayken acayip bir nostalji yaşadığım, o zamanlar da çok sevdiğim, şimdi ayrı bir sevdiğim, çok başarılı sözlere, insanın içine işleyen bir samimiyete sahip, klibiyle de beyinlere kazınmış, zamanın baba türk rock parçalarından biri. bir de murat çekem ve mercury'nin "korku yakamdan düşmüyor"unu bulursam nostalji deryalarında scuba diving...