*

  • çankaya aslında ankara’nın merkez ilçelerinden birisinin ismi olsa da ankara’da yaşayanlar için aynı zamanda semt ismi gibi de kullanılır. pratikte cinnah caddesinin üstü ve her iki tarafında bulunan sokaklara, biraz da atakule ile köşk civarına karşı gelir. kuğulupark kavşağından itibaren cinnah caddesine çıkmaya başlayınca sağ tarafta gelibolu, yeşilyurt, farabi, alaçam, mesnevi ve enis behiç sokaklardan sonra yedinci sırada kuloğlu sokak yer alır. sokağın sonunda rusya sefareti bulunur. sokak boyunca sağlı sollu sıralanan apartmanlar cinnah’tan da belli olan aşırı eğim nedeniyle bir alt sokağın apartmanlarının epey üst hizasındadırlar, bu sayede hepsinde geniş bir ankara manzarası vardır. sokağın süsü 1969 yılında açılıp 1989 ya da 1990 civarı kapanan cafe pastanesiydi. şimdi yerinde zincir marketlerden birisinin şubesi var. 70’lerin başında sokağın üstünde halen bağ evleri vardı. geniş bahçelerin içinde, gerilerde bulunan evlerde oturanlar vardı tabii, hatta çocukları da vardı. ancak bu insanlar apartmanlarda oturanlar gibi ortalıkta olmazlardı. apartmanların sayıca artması sokağın eski sakinlerini belki de rahatsız ediyordu.

    cinnah’tan yukarı çıkarken göreme, katip çelebi, bükreş ve farabi sokaklardan sonra solda başka sokak yoktur. atakule’nin hemen yanında bulunan botanik parkı bir anda çukurlaşır ve alt ucu çevre sokak ile birleşir. bu nedenle çevre sokağın başlangıç noktası olan farabi’den sonra sol tarafta başka sokak yoktur. bir küçük istisna dışında: kuloğlu sokak merdiven biçiminde çevre sokağa iner. kırk merdiven olarak bilinen bu merdivenlerin iki yanında yetmişlerin başında kırsal kesimi hatırlatan bir yaşam alanı vardı. gecekondu tarzı küçük evlerin aralarında gıt gıt dolaşan tavukları, misket oynayan çocukları, ellerinde ibriklerle dolaşan şalvarlı kadınları görmek mümkündü kırk merdivenden inerken. alt ucu çevre sokak, üst ucu cinnah caddesi olan bu küçük muhit, apartmanlaşmaya dayanamayıp kısa süre sonra kayboldu.

    unutmadan; yetmişlerin başından bahsediyorken cinnah caddesi demek de doğru olmaz. eski ismi vali doktor reşit caddesiydi.
  • 1990'da kızılay kumrular sokak'tan, çankaya çevre sokak'a taşınmıştık. bir lojmandan bir kira evine. 6 yıl oturduk burada. lise 2'nin başından üniversiteyi bitirene dek çankayalı oldum ben. daha önce tanımadığım cinnah caddesi'ni, çankaya caddesi'ni, botanik parkı'nı, seğmenler parkı'nı, tunalı hilmi'yi keşfettim. ilk gençliğimin başında, en güzel zamanımda, ankara'nın en seçkin mahallesinde doya doya yaşadım.

    kuloğlu sokak cinnah caddesi'nin ortalarında, sol tarafı labirent gibi merdivenlerle çevre sokak'a inen merdiven-sokaktır. caddenin diğer tarafındaki kısmında bağ evleri, köşk bile varmış eskide.

    evimizden çıkıp yokuşyukarı botanik parkı'na, parkta dolaşıp parkın içinden de atakule'ye giderek kumpir yiyip - tereyağı, kaşar, russalatalı - dreamland'de de on jetonlu bir mini eğlence yaptıktan sonra gerisingeri parktan eve dönerdim ya da değişiklik ve flaneurlük uğruna yolumu değiştirir, cinnah'tan bayıraşağı salardım kendimi. dik, geniş, vadi caddesinde yürümek özellikle yaz akşamüstlerinde pek püfür püfürdü. farabi ayrımına (ki çevre sokak'ın başıdır) yürüyüp yolu uzattığım çok olsa da - biz barba'nın apartmanında otururduk - çoklukla kuloğlu sokak labirent-merdiveninden kısayol yapıp sokağımızın kalbine, evimizin dibine inerdim. altgeçitle başlardı merdivenler, sonra da birbirlerine köşe yapacak şekilde aşağı mahalleye salınırlardı. yetmişler başındaki konduların, gıt gıt tavukların, bilye meraklısı bebelerin, eli ibrikli başörtülü kadınların esamisi artık okunmuyordu, ıssızdı ''kırk merdiven''. geceleri oradan inmek çekinceliydi, genç bir erkek için bile. ama çekinmezdim, belki de ben yaratıyordum o gizemi. hoşuma gidiyordu.

    ne de olsa, ''esra'rlı şeyleri dehşetli severim''.

    hepinize iyi geceler, sevgili okuyucular.
  • andrey karlov sokakla birleştiği yerdeki piramit yapı hakkında bilgisi olan var mıdır?
    görsel
hesabın var mı? giriş yap