kimmerler

• tarihin en eski türk topluluklarından biri olarak bilinir. m.ö 600'lü yıllarda anadoluya gelip frig hakimiyetini ortadan kaldırmışlar. daha sonra ise asurlular tarafından bölgeden atılmışlardır.
• yeraltı alemine inenlerin geçmek zorunda oldukları karanlık diyarlara ve burada yaşayanlara verilen ad. odysseus da, güneşin hiç ulaşmadığı kimmerler ülkesine uğramıştı.
• yazar homerosun at sağanlar, at eti yiyenler dediği kavim
• (bkz: nils petter molvaer)
• kafkasya'dan anadolu'ya giren kimmerler (bkz: cimmerian) olduğu gibi bir de ingiltere'nin kadim ahalisinden khmer halkı var sanırım. ve bunlar, özellikle conan çizgi romanında, birbirleriyle karıştırılıyor galiba. emin diilim.
• kimmerlerin türk olması biraz zorlama.iskitlerele aynı halk olduğuda yanlıştır.kimmerler savşata at kullanmadığından iskitler onları çok kolayca yenmiştir.iskitlerin ural -altay halkı olması oldukça yüksek.hatta oğuzların ataları olması oldukçe yüksek.kimmerlerin ise kafkas-gürcü grubu bir dil konuştuğu düşünülüyor.aryen bakış açısı merkezli tarih anlayaşı bir zamanla onları aryen halkı olarak görmüş.aynısını finliler,hattiler,urartular,sümerler,etrüskler içide yapılmış ,ama tutmamış...
• conan'ın mensup olduğu millettir.
  
  başlığa girerken, "kesin biri 'kimmerler türk'tür' demiştir" diye düşündüm ki yanılmamışım.
• (bkz: kimmer)
• bugün kırım denen bölgede, dinyeper kıyılarında yaşayan bir ulus. ayı postları giyerler.
• mö 14 ve mö 10'uncu yüzyıllardan mö 8'inci yüzyılın ilk yarısına kadar idil nehri’inden karadeniz’in kuzeyine doğru uzanan geniş bir alanda kimmerya’da yaşamış savaşçı bir ulustur. korkusuz ve cesur savaşçılar olarak ün salmışlardır.
  
  tarih
  kılıç kullanmada, ok atmada ve balta kullanmada ustaydılar. kimmerlerden ilk söz eden homeros kimmerlerin ıssız dünyanın sisli ve karanlık ülkesinde yaşadıklarını yazar. herodot kimmerlerin kuzey pontus bölgesinden geldiğini söyler. kimmerya, mö 8'inci yüzyılın ortalarında iskitler'in (sakalar) eline geçince, yerlerinden olan kimmerler büyük kafileler halinde güneye inerek kafkaslar’daki demir kapı ve derbent geçitlerini aşarak doğu anadolu’ya girdiler.
  
  at üzerinde savaşan sakalar, (iskit) yaya olarak savaşan kimmerlere karşı üstünlük sağlamışlardı. mö 714'te urartu sınırını aşarak orta anadolu’ya doğru saldırılara başladılar. kummuh (adıyaman yöresi) meluddu (malatya) tabal (nevşehir - kayseri yöresi) doğuda şubria (diyarbakır yöresi) ve batıda hubuşna’ya (ereğli) kadar yayıldılar. kimmerler daha sonra karadenizin güney kıyısı boyunca batıya ilerleyip sinop (sinope) civarında bir üs oluşturmuş ve tabal'a doğru güneye yönelmişlerdi.
  
  kuzeyden gelen bu tehdit karşısında muşku kralı mita, asur ile ittifak yapmak zorunda kalmış ise de onun bu ittifakı bile kimmer baskısını durduramamıştır. mö 705'te muşku kralı mita'nın da desteğini alan asur kralı ıı. sargon kimmerlerle tabal’da yaptığı savaşta ağır bir yenilgiye uğradı ve savaş alanında öldü. muşku kralı mita da savaştan sonra bir daha tarih sahnesinde görülmemiştir.
  
  bu zafer üzerine kimmerler bu bölgeyi bir süre daha ellerinde tuttular, sinop'u (sinope) ele geçirdiler, batıda kızılırmak’a kadar uzandılar, kimmerler dugdamme adındaki ünlü önderlerinin komutasında frigler’in üzerine saldırdılar. mö 696'da frigler başkenti gordion’u yağmaladılar. kimmerler asur kralı asarhaddon tarafından mö 679 yılında hubuşna (ereğli) mevkiinde bozguna uğratıldılar. bozgundan sonra kimmerler batıya yönelerek lidya’yı tehdide başladılar.
  
  lidya kralı gyges, asur kralı asurbanipal’le diplomatik ilişkiler kurup ondan sağladığı yardımla kimmerleri mö 657'de büyük bir yenilgiye uğrattı. ama kimmerler bir süre sonra yeniden lidya’ya saldırıp, başkentleri sardes’i aldılar. gyges savaş alanında öldü. sardes’i yakıp yıkan kimmerler orada kalmayarak hızla orta anadolu’ya döndüler. bir bölümü kuzeybatıya doğru çıkarak balıkesir'in edremit ilçesine bağlı altınoluk beldesinde, antandros kenti çevresine yerleşti.
  
  gyges’ten sonra lidya tahtına oğlu ardys geçti. ardys ülkesini kimmer saldırılarının yarattığı güç durumdan kurtarmak amacıyla yeniden asur kralından yardım istedi. ama kimmerler kuzeybatıdan, boğazlar üzerinden gelen traklar ile birleşip yeniden lidya’ya saldırdılar ve mö 638'de sardes’i krallık sarayının bulunduğu akropolis dışında bir kez daha istila ettiler. bununla da yetinmeyip ege denizi kıyısındaki kentlerden ephesos, menderes magnesiası, myos, priene, lebedos ve melia' nın yanı sıra olasılıkla miletos’u da yağmaladılar.
  
  sonra büyük menderes vadisi boyunca doğuya yönelerek, o dönemlerde yurt edinmiş oldukları kapadokya bölgesine döndüler. (mö 630) düzenli bir devlet örgütleri bulunmayan kimmerler zaman içinde güçlerini yitirmeye başladılar. mö 630'dan kısa bir süre sonra ünlü önderleri dugdamme’nin kilikya bölgesindeki bir savaşta ölmesi, onların anadolu’daki etkinliklerine son verdi. mö 680-660 yılları arasında tabal , hilukku ve lidya kimmer saldırılarından asurlular'ın yardımına sığınmak zorunda kalmışlar, bir süre sonra mö 630 yılında asurlular bu istilacıları yenmeyi başarmışlardır. (j. g. macqueen, hititler ve hitit çağında anadolu, (çev. esra davutoğlu), ankara, 2001,s. 173-6)
  
  sonuçta lidya kralı alyattes tarafından mö 595’te büyük bir yenilgiye uğratılarak kızılırmak’ın doğusuna sürüldüler. anadolu’da kalanlar balıkesir'in edremit ilçesine bağlı altınoluk beldesinde antandros kentinde yaşamışlardır. diğerleri ikiye ayrılarak asya ve avrupa’ya dağıldılar. batıya giden bir kol mö 500'e kadar macar ovalarında yaşadı. kırım yöresinde yaşayan kimmerler ise mö 4. ve 3. yüzyıllara kadar varlıklarını sürdürmüşlerdir.
  
  asurluların gimirai dediği ve tevrat’da da gimiraya, antik grek kaynaklarında kymmerio olarak geçen kimmerlerin kökenleri hakkında çok detaylı bilgi olmamakla birlikte, hint-avrupa kökenli bir kavim olduğu ve irani bir dil ya da trakça konuştuğuna inanılır.
  
  bunun böyle olmadığı kimmerlerin türk (veya proto-türk)[4] kökenli olduğu da iddialar arasındadır. ünlü tarihçi prof. dr. taner tarhan, kimmerler ve iskitler hakkında yazdığı bir makalesine şöyle bir girişle başlıyor. "kimmerler ve iskitler eskiçağ'daki "türk kültür tarihi"nin, daha genel bir deyişle de "millî tarihimiz"in ilk temsilcileridir. büyük tarihçi procopius, kimmerleri doğrudan bulgarlar’ın atası olarak gösterir. ıran-hazar rivayetleri de bulgarların atası olarak “kimarî”den (kimmer) bahseder. “mücmel el-tavarih”te yafes’in yedinci oğlu “kemari”nin (kimmer) bulgarların babası olduğu yazılıdır.
  
  macar mitolojisinde, “vaktiyle kimmer kralının kutirgur ve utirgur adlı iki oğlu varmış” şeklinde kimmerlerin kutirgur ve utirgurların (bulgarların) ataları olduğu ifade edilmektedir. bulgarların yakın akrabası hazar türklerinin hakanları da kendi atalarını sırasıyla “nuh-yafes-kimmer-togarma” şeklinde göstermişlerdir. kimmer’in oğlu togarma ise bütün türklerin atası sayılmaktadır. kimmerlerin karadeniz bölgesindeki varlığını gösteren arkeolojik ve filolojik kanıtlar mevcuttur. ünye'de bulunan bir gümüş kap ekrem akurgal (akurgal 1969: 224vd. p1.67) tarafından mö 6. yüzyılın sonuna tarihlendirilmekte ve kimmer sanatının son yapıtlarından biri olarak nitelendirilmektedir.
  
  h. t. okutan'a göre kimmerler'e ilişkin yapıtlara şebinkarahisar'da rastlanmaktadır. bazı yer adları da kimmerler tarih sahnesinden çekildikleri halde yüzyıllarca devam etmiş ve kullanılmıştır. trabzon’daki kimmerius dağı (ağarmış dağı) batı anadolu'daki bosfornos kimmerius (kimmer boğazı) kimmeris, kimmerikum, kimmerike vs.) gibi. halen kullanılan kırım adının da kimmer adından türediği bir gerçektir. bunun yanı sıra kaynaklarda kapadokya bölgesinin gomer veya gamir adı ile anılması kimmerler’in bu bölgede ne ölçüde etkili olduklarını yansıtmaktadır.
  
  kaynak