kem küm

• aciklanamayacak durumlari aciklamaya calisirken agizdan çikan kelimelerin karsidaki tarafindan duyulusu...
• (bkz: kemken)
• (bkz: hık mık)hık mık kem küm şey nedesem nasıl anlatsam bu durumu bilemiyorum uf yan bastık yine bukadar zorda zoru sorulmaz ki yaaa
• serter bagcan ın kızı tarafından söylenen, babasına dünyanın niye böyle olduğunu, insanların neden birbirini öldürdüğünü, çocukların neden açlıktan öldüğünü soran bir kız ve ona cevap veren babasının gudikliklikleri üzerine kurulan bir şarkı
  
  - babaaaaaaaaa insanlar neden böyle hede hödö, neden çocuklar açlıktan ölüyorrrrrrrrrrrrrrr
  - kem küm kem küm kem kem küm kem küm kem
  diye giden sözleri vardı
• bajar'ın nêzbe albümünün 11. şarkısı.
  
  şarkı sözleri ve kürtçe çevirisi şu şekildedir:
  
  kem küm
  “kem küm” edip durdun daim
  boğazın kaç düğüm senin?
  eveleme geveleme
  meseleye bir giremedin
  
  hassasiyete gerekçe;
  “düşmanımız çoktur!” dedin
  teşhisi var bu durumun:
  içe kapan ölüme değin…
  
  gel gel, kaçma gel
  “kem küm” etme yeter
  kulak asmaz isen
  olacaksın beter
  
  borazanlar yordu bizi
  hep aynı bildik terane..
  bayat yemek sofradaki
  yedik durduk bin kere
  
  sisler vadisi kör etti
  kalp gözünü, nefesini
  bu hava kurtlara göre
  öksürtür hepimizi
  
  (mevlâna’dan…)
  hoş bir sadâ mıydı dostum
  evliyânın şu sözleri:
  “sen ben olsan, ben de sen..
  ayrı gayrı yapmamalı
  
  her dil gönlün perdesidir
  perdemiz kımıldıyor bak
  görmeyi isteyene
  her yol kılavuz, biraz bak...”
  
  mizemiz
  te kir “mizemiz” bêsekin her dem
  çend girê ketine geriya te
  nebe neyne gotina xwe
  te nekarî dest bavêjî meselê
  
  hinceta te bo hestyariyê;
  “neyar zor in!” te got
  heye teşhîsa vê rewşê:
  xwe bike hundir heya mirinê...
  
  were were, mereve were
  bes e “mizemiz” neke
  tu guhê xwe nedî heke
  bo te yekcar xerab dibe
  
  borezanan em westandin
  her car heman tirane...
  li ser masê nanê kartû
  me xwar hezar carane
  
  geliyê guran kire çavkor
  çavê dilê, henaseyê
  mijdûman e bo guran
  dikuxîne me hemuyan
  
  ma bes dengeke xoş bû heval
  ev gotinên ewliyayê:
  “tu ez bim, ez jî tu
  divê tu ferq neke
  
  her ziman perda dilekê
  perda me diheje ka mêzê
  bo kesên bivên bibînin
  her rê rêberek, ka hinek mêzê...”
• ev yardımcımız x hanıma aylık ücretini bayramdan önce verme alicenaplığında bulunasım geldi. gününü beklersek bayramdan sonraya kalacak. verirken kendimi şöyle cümle kurarken buldum, daha doğrusu gevelerken:
  
  - x hanım, alın buyrun harçlığınızı, hakedişinizi. lazım olur kem küm. bayramda gerekir, ehm, öhm. ben aslında, ham hum.
  
  efendi gibi, bu sizin aylığınız, hakkınız, ücretiniz; herhangi birini söylemek pek mi zor veya olanaksız? kendimi kınıyor, ayıplıyorum. bu sembolik itiraf^* ve utancımın ele dile vermediğim nicesinin yerini tutmasını istiyorum. tipik çıkarcı, gerçek konuşmayan küçük burjuvanın üstüne daha fazla gitmeyelim; soysuzlaşmasın.