kayaş

• ankara'nin en dogu girisinde ankara tabelasinin yer aldigi semt. `bayindir baraji` sayesinde ankaralilar gorur ama gormemezlikten gelir giderler, arada bir kayaslilar onlari baraja giderken dover. iyi de yaparlar. (bkz: sınıf celiskisi)
• böyle okunan grup kyuss şeklinde yazılır.
• burası da tıpkı enveriye gibi, doğu'ya ve güney'e doğru devam eden trenlerin ^{* * * *} elektrikliden mazotlu lokomotife geçiş noktasıdır.
• doğuya ve güneye giden trenler bol bol ayak kestiği için, yarım insan sayısının çok fazla olduğu bir semttir. hatta benim çoçukluğumda, insanların altına kamyon lastiği yerleştirme konusunda uzmanlaşmış bir patates soğancı vardı. ona başka semtlerden insanlarda gelirdi.bu yarim insanlar, altlarindaki kamyon lastikleri, iki elinde tahta malalar ile bir nevi hacı yatmaz görüntüsü eşliğinde yürürlerdi.
• bayındır barajına giden yabancııları dövdüğüm olmuştur zamanında ama ne yalan sölim şimdi pişmanım
  bi sebep yoktu ortada zaten korka korka yol larda nerde kuytu kenar köşe var oraklardan gidiyolardı pısaraktan
  zaten bizde böle tipleri bulup sorguya çekip niye gözünün üstünde kaş var kabilinden tokatı patlatıyoduk.tokatladığım vatandaşlardan özür diliyorum.
  şimdi böle şeyler olmuyor rahatça gidebilirsiniz ankaralı olaraktan. ii piknikler.
• banliyö trenine atlayıp gidilesi, tren istasyonunun yanındaki çay bahçesinde kocaman ağaçların altında bütün bir gün geçirilesi yerdir. çok güzel kır pidesi de vardır, aç kalmazsınız.
• çinçin'in dağıtılmasından sonra buraya gelip yerleşenlerin semtin hurdacı populasyonu artırmasıyla heryerden "hurdacu hurdacu" nidaları gelmesi nedeniyle şu anda kafa dinlenemeyen yer. eskiden hurdacıya bir şeyler satabilmek için bir hafta bekledimiz olurdu.
• kayaş sınırına 2-3 km uzağinda ankara' ya 20km yazan tabelaya sahiptir, dışlanmış gibidir ama kayaş' ında umrunda değildir bu durum. kendi bünyesinde ikiye ayrılır. küçük kayaş ve büyük kayaş. küçük kayaş zerdali mahallesini baş üstünde tutan dağın eteğiyle samsun yolu arasındadır, büyük kayaş mke ve askeriye ile samsun yoluna sıkışmış, bu sıkışmadan dolayı boğaziçi tarafına taşmış bir semttir. bi numarası yoktur. genelde banliyo trenine bilet almadan binerler.
• ankara'nın en iyi pidecisi buradadır kimilerine göre.
  neşet ertaş'ın ankara'ya ilk gelişinde burada inip sazını tıngırdattığı doğrudur.
  eski turizm kitaplarında ankara temiz hava turizminin yapıldığı yer olduğu yazılıdır.
  kayaş adının bir spor dalından, hava boşluğundan atlama gibi bir spordan aldığını zannediyorum.
  bir de memleketim olur, en havalısından...
• ankara'nın mamak ilçesine bağlı semt. samsun devlet yolu'nun sol tarafında kalan kısım büyük kayaş, sağ tarafında kalan kısım ise küçük kayaş olarak adlandırılır. küçük kayaş'ta genelde kayserililer, yozgatlılar yaşar. büyük kayaş'ta ise genelde kayaş'ın yerlileri yaşar. küçük kayaş'ın adamı tehlikelidir, büyük kayaş'ın adamı genelde okumuş, kültürlü, yaşamayı bilen ve mütevazi insanlardır. her ne kadar mamak'a bağlı olsa da, kayaş'ın adamı mamak'a bağlı bulunan diğer semtlerin tiplerinden farklıdır. (2006'da bıraktığımda böyleydi, şimdi çok vâkıf değilim, üfürmeyeyim). ayrıca yukarıda trenden dolayı ayağı kesilenlerden bahsedilmiş. doğru bu. o zamanlar tren kapıları manuel olarak açılabiliyordu. trene kaçak binebilmek için tren hareket hâlindeyken atlayanların bir kısmı bu şekilde ayaksız kaldı. hatta ilkokuldan bir arkadaşım, trendeki güvenliklerden kaçacağım diye iki bacağını da raylara bıraktı. en son gördüğümde protezlerle idare ediyordu.
  
  doğup büyüdüğüm, çocukluğumun geçtiği yerdir ayrıca. hâlen bir ayağım orada, giderim arada. evim, barkım, yurdum.
  
  son olarak, bir zamanlar ankara'daki en iyi pideyi yapan yer bizim istasyondaki pideciydi. yiyenler kendilerini çok şanslı hissetsinler. artık o pideci yok.