karmatilik ^*

• dokuzuncu yüzyılda hamdan bin karmat tarafından kurulan ve kayınbiraderi abdan tarafından yayılan ismaililik mezhebinin bir kolu. karmatiler, cafer-i sadık'ın torunu ve ismail'in oğlu muhammet'in ölümünden sonra yeni bir imam tanımazlar; muhammet mehdi'yi beklemenin gerekliliğini savunurlar. onlara göre, sekizinci imam olamayacağını simgeleyen yedi sayısı kutsaldır: gökler ve yer, yedi kattır; insanın bedeni iki el, iki ayak, sırt, iki kulak, iki burun deliği ve ağız olmak üzere yedi bölümden oluşur. arap batıniliğinin bu önemli akımı, malda ortaklık ilkesini yaymaya ve halkı her bakımdan eşit duruma getirmeye çalışmıştır. cennet ve cehennem'in dünyada aranması gerektiğini ileri süren karmatilik, ismaili bir inancın taşıyıcısı görünmekle birlikte özde mazdekçilikten kaynağını alır.
• (bkz: karmatiler)