kalıpsız

• biçimsiz, yakışıksız, kaba, düzgün olmayan.
  bunu en iyi bir baba anlatımı meselcik ile açıklayabilirim:
  yörük veya çobanın biri fethiye'ye inmiş. oralarda kalabalıkta pek barınamamış. dangıl dungul yürürken yanlışlıkla iri yarı bir adama çarpar. adam dönüp baktığında bizim köylüye kızar ve tiksinerek şekilde "kalıpsız!" der. bizimki işini gücünü bile bitiremez, sinirinden yola koyulur. kemer 'in (seydikemer) üstündeki sarıyer köyüne veya oradaki kamyoncu konaklama ve içki içme noktası kavaklı'ya geldiğinde fethiye'ye doğru dönerek ve var gücüyle bağırarak "sensin kalıpsız!" der. 25 km vardır ama yürümüş bile olabilir. artık içi rahatlamış bir şekilde yola devam eder... o mesafede kentten yeterince uzaklaşmış ya, kıçı biraz güvende, aynı zamanda içinden atamadığı bir kavga, yediği bir laf var besbelli.
  
  (bkz: tabansız)