kağıttepe ^*

• kemal kılıçdaroğlunun o an dilinin sürçmesiyle kafa yapanların, başbakanın milletle kafa yapmasını umarsamadığı gerçeğinin ispatı olan hayali istanbul semti.
• "ben ergenekonun savcısıyım" diyenlerin bir ay sonra^* "beni ergenokonun savci ve hakimi gibi gostermeye calışmayın" demesindeki gibi^* hatalari yapmayacağını umdugum kisinin hata ile yarattigi istanbul ilçesi. belkide böyle bir ilçe kuracak.
  
  umarim baskalari gibi dakikada 10000 devir donmez.
• istanbul'un gozde semtlerinden birisidir. kemal kilicdaroglu bizzat kira yardimi yapacakmis burada yasayan ihtiyac sahiplerine.
• (bkz: ormaniye)
• kağıttepe’nin kuruluşu osmanlı’nın son dönemlerine rastlar. emekli asker ismet’in,arazinin asıl sahibi olan ve çevresinde sevilen ve büyük saygı duyulan bir zattan zorla ve entrikalarla ele geçirdiği hazine arazisi üzerinde yükselmeye başlayan ilk eserler zamanın karton mimarisine güzel örnekler teşkil etmekteydi. ancak 1950’lerde çıkan bir fırtına ile semtte büyük hasar oluştu ve kağıttepe bu tarihten sonra bir daha kolay kolay kendine gelemedi. temelleri oldukça gevşek bir zemin üzerine kurulan semte hakim sosyal yapı yıllar içinde hiç değişmedi ve kendini de yenileyemedi. semtte yaşayanların arasında adalet ve sosyal paylaşım temel kabul gören değerler olduğu iddia edilse de örneğin 1990’larda semtin yaşlı muslukçubaşısının, yeniden evlenebilmek uğruna gelen geçenden toplandığı paraların üstüne yatması ve yakalanması çevre semtlerde unutulmamıştır.
  kağıttepe’nin nispeten yaşlı sakinleri zaman zaman aksi olsalar da yaptıkları yaşlarına hürmeten çevre semtlerde genellikle hoşgörü ile karşılanmaktadır. örneğin teknoloji ile arası hiç hoş olmayan mahalle ihtiyar meclisi üyesinin önder kişilerinden birinin kendi cep telefonun kapama tuşu yerine açma tuşuna basıp yaptığı düzeysiz konuşmaların dinlenmesi üzerine “semtte ajan var” diye her yeri ayağa kaldırmış olması ve bunun ortaya çıkması üzerine kös kös köşesine çekilmesi hala hoş bir hatıra olarak hala anılardadır.
  kağıttepe muhtarı ise 1960’lardan beri semtte oturan,başlangıçta yaşadığı apartmanın yönetiminde çıkardığı karışıklıkla apartman sakinlerini dahi evlerinden kaçıran,daha sonra yerleştiği semtin en büyük sitesinde ise site yönetimi ile birlikte hayatının sonuna kadar yönetici olmayı garantilemiş agresif bir o kadar da ilginç bir kişidir. çevre semtler yıllar içinde hızla kalkınırlarken kağıttepe’de muhtar ve çevresinden başka kimse gün yüzü görememiştir. saçına sürdüğü market saç boyalarının kendisine, 5 senede bir gelen bir hevesle rodos’a yüzebilecek kadar enerji vermesi ise incelenmesi gereken farmakolojik bir mucizedir.
  semtin günümüzde en önemli merkezi ergenekon caddesi olup,tüm büyük işletmeler bu cadde üzerinde sırasıyla yer almaktadırlar.
• kaleci lefter'in ikametgahı burdadır.
• neydi neydi? bi de istanbul belediye başkanı olacaktı?
  he canım he...
  her neyse, kağıttepe bir harikalar diyarı.
• siyasi tarihimizin en trajikomik gaflarından biri.. yıllar geçse de unutulmaz..
• seramikçilerin bulunduğu nadide istanbul semtidir. ha pardon orası kağıthane idi...
• yıl olmuş 2020 navigasyona yazıyorum ama bir türlü gidemiyorum.
  
  mesele dil sürçmesi değildir. her insanın dili sürçebilir, hata yapabilir. mesela
  (bkz: sixteen bilim people)
  
  buradaki trajikomik yan;
  -ben istanbul'u sayın topbaş'tan çok daha iyi biliyorum. ben nurtepe'yi de biliyorum, kağıttepe'yi de biliyorum, sancaktepe'yi de biliyorum.