küçük ressam

• düşlerimizi çizerken bob ross'a ihtiyacımız yok galiba, ilginç bir tarif kızılok ve ortaçgil'den gelmiş.
  
  açık yeşil, kırmızı
  mavi, siyah ve sarı
  kahverengi, turuncu
  al sana bir ipucu
  
  renklerin hepsi senin
  bir tek beyazı benim
  bir kalem bir de fırça
  başlayalım yavaşça
  
  masmavi bir gökyüzü
  üç top bulut koyunca
  bir de leylek uçunca
  işte resmimin özü
  
  yemyeşil bir orman koydum
  çiçeklerden bir halı
  bir kovan bir de arı
  işte başlıyor zoru
  
  şurdan güneş doğarken
  burdan dere akacak
  senin gibi bir çocuk dalgın suya bakacak
  resmin yarısı bitti bir yarısı başlıyor
  bu güzellik içinde insan mutlu oluyor
  
  bir ev yaptım sıcacık
  kapısı herkese açık
  kedi, köpek, tavuklar
  birbirini kovalar
  
  annem ,babam, kardeşim
  komşum, yolum, okulum
  resmin sonu gelirken
  bir de kendimi koydum
  
  gözlerimi kapadım
  bir şeyler hatırladım
  aynı resmi görünce
  sıcacık oldu içim
  anladım ki resimler
  duygunun bir parçası
  biz kalsak da dışında
  yaşarlar içimizde
  
  yaşarlar içimizde
  
  (bkz: büyükler için çocuk şarkıları)