köksüzler

• vedat nedim tör'ün 1937 tarihli tiyatro eseri.
• barış ince'nin son romanı.
  "vaat edilen uzun ve kutlu yolculuklar, bayramdan bayrama yapılan sevap ziyaretleri, vicdanın dürtüklediği anlık üzüntüler, bir gün açılıp bir gün dağılan sosyetik dernekler, ertesi gün aynı coşkuya ulaşmayacak “onlar için bir şey yapmalı” krizleri; mahallenin çocuklarının gündelik kaygılarına çare olmuyordu. cam fanus içindeki maket evlerden kendilerine yeni bir yaşam merkezi seçen insanların, başkalarının geleceğini de uzaktan belirleyebileceklerini sanmaları ne tuhaftı.
  sinan, hakan, vedat… hayallerini, asla kök salmayı başaramadıkları kaypak bir toprağın derinliklerinde define arayarak kazanmaya çalışan üç kardeş. geçmişin acı hikâyelerinin, gizemli haritalarının izinde, gammazcılarla dolu tekinsiz bir yolda yürüyor fakat bir sonraki adımın belirsizliğinin verdiği cazibeyle koşmaktan da çekinmiyorlar. ve bir gün bu yol uzaklardan gelen “belleksiz” bir kadınla kesişiyor. umudu kilometrelerce ötedeki topraklarda arayıp almanya’ya göçmüş, ama kendini “kurtaramamış” nihan sayesinde ilk kez zafere bu kadar yakın hissediyorlar.
  köksüzler mavi ile yeşilin arkasına saklanmış masumiyetiyle ışıldayan izmir’in gecekondu mahallelerinde kendilerine verilmemiş bir şansın peşinde kürek sallayan definecilerin hikâyesi. barış ince, dört yıl aradan sonra yepyeni bir dille ve ustalıkla okurlarının karşısına çıkıyor."
  
  tanıtım bülteninden
• barış ince'nin son romanı. eğer uçağım yedi defa rötar yapmasaydı bu kitabı bir solukta okuma fırsatını bulamayacaktım. belki de böyle bir kitaptan hiçbir zaman haberim olmayacaktı… thy'ye gecikmeden ötürü teşekkürler…
  
  izmir'in varoşlarında yaşayan define arayarak geçimlerini sağlamaya çalışan üç erkek kardeş sinan, hakan ve vedat… aile yadigarı evinin akibetini öğrenmek için almanya'dan gelen nihan… kesişen yollar… yoksulluk… çarpıcı, duru ve akıcı…
  
  tebrikler barış ince…