jackie curtis

• candy darling gibi o da 60'larin warhol superstarlarindandi. ama candy darlingden farki onun kadin kimligi oldugu kadar erkek kimligini de benimsemis olmasiydi. zamaninin unlu drag queenlerinden olmasina ragmen, o erkek kimligiyle beraber daha cok aktor ve sanatci kimligini de one cikarmak istiyordu. cogu oyunu ve filminde james dean'i animsatmasi, ona olan hayranligi ve onu bir rol model olarak almasi da bunun bir gostergesi olabilir. ama ne yazik ki daha cok hep bir drag queen olarak hatirlandi. warhol kendisi icin "jackie curtis is not a drag queen. jackie is an artist. a pioneer without a frontier" der ama daha sonra tabutunda arkadaslarinin attigi glitterlar arasinda- hayatinda da oldugu gibi- parlayarak olume yolculandigi cenazesine bile gelmemesi ilginctir, hayal kirikligidir. robert de niro'nun ilk sahne deneyimini onun karsisinda glamour, glory and gold'da yaptigini biliyor muydunuz? bu oyunu jackie'nin long island railroad'da bir saatte new york'a gelirken yazdigi soylenir. sadece bir aktor/ aktrist degil ayni zamanda cok yetenekli bir oyun yazari ve sairdir de kendisi. warhol'un factory tayfasiyla yakindan ilgilenen, ve hatta oldukca etkilenen lou reed'in walk on the wild side'indaki jackie de tam kendisidir. "...jackie is just speeding away - thought she was james dean for a day..." derken hem jackie'yi olume goturen eroin bagimliligindan, hem de james dean personasindan sozeder reed. parlak bir tarihin, cok hatirlanmayan, hayal kirikliklariyla dolu karanlik bir parcasi da jackie'dir, dogum adi john holder jr. "i'm not a boy, not a girl, not a faggot, not a drag queen, not a transsexual-i'm just me, jackie" diyerek, her turlu genellemeye, stereotipe, sinirlamaya boyun kaldirmis ve biraz da bu nedenle belki de bu sinirlar dahilindeki tarihdaslari kadar unlu olamamistir. paul morrisey'in flesh, women in revolt filmlerinde ama en ilginci, ozgur sex anlayisi icinde yapilmis en aktivist, cult film wr: mysteries of the organism'de izlenebilir.