incitme beni

• müziği colombier'e ait, hümeyra'nın beyhude albümünden bir şarkıdır.
  yıldırım türker'in yazdığı sözleri ise şöyledir;
  
  hangi mevsim karşılar beni
  hangi güneş üşütmez bedenimi
  aşk geri verir mi gençliğimi
  sevebilir misin acıtmadan beni
  
  yağmuru dinlermiş gibi dinle
  geçmişim birkaç resim ve cam kırıkları...
  gel otur usulca incitme sen beni
  yıllarca çok incittim kendimi...
  
  korkma de, kandır beni gerekirse,
  sevdim ben de, ama sakın incitme
• oztürkce sözlügümüzde karsılıgı kanser olarak gecen hastalık adı.. ne diyelim, halkımız coktan farketmis durumu..
• hümeyra'nın sesinin ne kadar güzel olduğunu fark ettiğim şarkılardan biri. "korkma de, kandır beni gerekirse" kısmı özellikle.
• hümeyra'nın duygulara tercüman şarkısı, zamanın tozlu plaklarından bir keşif...
  "yıllarca çok incittim kendimi..." kısmı adeta vuruyor.
• kırılgan bünyenin, soğuk kalbinin sesidir bu şarkı, çok şahanesinden:
  umutsuz aşk bekleyişine teselli gibi...
  
  "hangi mevsim karşılar beni
  hangi güneş üşütmez bedenimi
  aşk geri verir mi gençliğimi
  sevebilir misin acıtmadan beni"
• kaç kere söyleseniz de karşı tarafın umurunda olmayacağıdır.
  
  bunu söylerseniz tam tersini yapacakları sanki kesin gibi...
  
  incitmek, insan doğasının temelinde var, gizlenmiş şekilde bekliyor...
• yaz yağmuru ve kahve eşliğinde de pek güzel giden dupduru bir şarkı.ah bir de şimdilerde selamlaşmaktan bile geri duran biricik eski dostun hasretliği olmayaydı da beraber yudumlayıp kahvelerimizi, yağmuru beraber seyredip duble mutlu olsaydık.
• müziğiyle, hümeyra'nın sesiyle çok güzel bir şarkı. eyvallah! ama şu
  
  korkma de, kandır beni gerekirse
  
  mısraına geldiğimizde köpürüveriyorum. ne demek "kandır beni gerekirse"? tamam, ömrün geçmiş, sevdiklerin/seni sevenler incitmiş vs. vs. anlıyoruz; fakat insan mutlu olmak uğruna kandırılmayı nasıl göze alabilir?
  
  hiç de duygularıma tercüman değildir; hatta çok sakat ve çarpık bir düşünceyi seslendirdiği için biraz mesafeliyim.
• (bkz: incitmebeni)
• hümeyra'nın 1977 tarihli beyhude albümünde yer alan muhteşem şarkısı. (albüm başlı başına şaheserdir zaten, tüm parçalar muhteşem)
  bu şarkının büyüsü elbette müziğinin michel colombier'in eşsiz bestesi emmanuel olmasıdır. emmanuel'i ilk kez chris botti live in boston 2009 konser kaydında dinlemiştim. 2010-2013 tarihlerinde bu kayıtla yattım kalktım o derece aşıktım kendisine.
  hümeyra'nın incitme beni parçasını ise maalesef 2015 gibi çok daha geç dinlemiştim. ama sözleri de bestesi kadar güzel bir şarkı olduğu için yıllardır hiç eskimedi verdiği duygu.
  hümeyra'nın ne büyük bir yorumcu olduğunu bir kez daha anlıyor insan bu şarkı ile. sonsuz saygı duyuyorum kendisine.