iki kılıç teorisi ^*

• gerzek ortacag avrupasinda iktidarin ve gücün dünyevi ve ruhani güc odaklari tarafindan nasil paylastirildigini ve nasil uygulanmasi gerektigini anlatan yüzyillarca kabul görmüs, uygulanmis teori.
  ki bu teoriyi kilisenin ve envaicesit soylunun, dükün derebeyinin algilayis bicimi birbirinden farklidir, bu farkda isine gelme prensibiyle yogrulmus bi farktir. söyle ki
  kiliseye göre cenabi hak katolik kilisesine iki adet kilic (güc ve iktidar sembolü) vermistir. bu kiliclardan birini kilise kendi basina tasiyacak, sallayacak, gönlünce excaliburculuk oynayacaktir. diger kilici da kilise bi takim soylulara, düklere kendi adina tasimasi icin iade edecek, düsürmemesini tembih edecektir. ki kilisenin perspektifine göre bu ikinci kilic daha gücsüz, daha celimsiz olup daha düsük bi iktidari sembolize etmektedir. schwabenspiegel denilen agirlikli olarak bavyera ve alpler cevresinde gecerli olan yasa da bu inanisi esas alir.
  imparatorun inanisina göre de tanri sözkonusu bu iki kilicin birini direk imparatorun eline vermis, digerini de yine direk kiliseye emanet etmistir, ve bu inanisa göre de imparatorun ve kilisenin kiliclari esit güctedir, (iktidarda kilise üstünlügünü tanimayiz, biz de en az onun kadar tasakliyiz,bugüne bugün allahtan eline kilic bahsedilmis falancayiz demeye getiriyo) .sachsenspiegel denilen saksonyada gecerli olan yasa da bu inanisi esas alir.
  isbu farkliliktan ötürü ortacagda bile saksonlar daha bi ferah, daha bi rahat daha bi dini baskidan uzak insanlar olmuslar, bavyera ve alp insani tutucu godos cizgisinden sasmayan bi iktidara mahkum edilmislerdir (feodal ortamda elin hirbo düküne, elin sorolo lorduna en tasakli hattori hanzo kilici verilse, halk icin ne degisirdi o da merak konusu).
  ikisi de birbirinden dümbük iki kilic teorisi algilayislari ortacag avrupasinda sosyopolitik yapiyi sekillendiren unsur olmuslardir. osmanlinin o kiliclari birer birer yediricem alayiniza, hele bi durun hele cabalari sonuca ulasamamistir.
• 5. yüzyılın sonunda, papa gelasius iki kılıç teorisini ortaya koyar. dünyevi otorite ve ilahi otorite olarak iki ayrı kılıç, iki ayrı güç olarak gösterilir. bunların aynı yerde toplanması küfür olarak algılanır. kılıçlardan biri ruhları terbiye edecek, diğeri ise ruhların güvenliğini sağlayacak ve o inanca gelmesi için çalışacak. ilahi otorite kilise örgütlenmesini, dünyevi otorite ise devlet örgütlenmesini temsil eder. bunlar iki ayrı örgütlenmedir. biri dini öğretecek, diğeri bunun fiziki şartlarını hazırlayacak. aslında bakınca din ve devlet işlerini ayıran bir hareket gibi görünmektedir. ama papa, dolaylı da olsa iki kılıca da hakim olduğunu düşünür. evet bir kılıç devlet yönetimindedir ama ''aforoz etme'' yetkisinden ötürü papa, ruhani meselelerden dolayı vücutlar üzerinde de etkisi olduğunu düşünür.
• (bkz: iktidarın üç yüzü)
  (bkz: yasa ve kılıç)
• : papa vııı. bonifacius, 1302’ de fransa kralı ıv. philippe’e karşı yayımladığı fermanda bu görüşü açıkça dile getirmekteydi: “biri dünyevi, diğeri ruhani olan her iki kılıç da kilise erkine aittir; ruhani kılıç kilise tarafından, dünyevi kılıç ise kilise için kullanılır. demekki kılıç kılıcın altında bulunmalı ve dünyevi otorite ruhani otoriteye bağımlı olmalıdır.”
• roma imparatorluğu altında ilk üç yüz yıl büyük bir zulüm gören hristiyanlar, dinin halk arasında hızlı bir şekilde yayılması ve konstantin’in hristiyanlığı resmi din olarak kabul etmesi ile birlikte büyük bir rahatlama yaşadılar. bu rahatlık ortamında hristiyanlık bütün avrupa’da hızlı bir şekilde yayılma imkanı buldu. roma’nın önce ikiye bölünmesi ve daha sonra batı roma imparatorluğunun yıkılmasından sonra avrupa’da önemli bir güç boşluğu doğdu. bu güç boşluğunu papalık ve feodal sistem içerisinde monarklar doldurdu. (biz buna iki kılıç kuramı diyoruz.) bu iki güç arasındaki mücadele avrupa’nın 15. yüzyıla kadar ki siyasi ve toplumsal yapısını şekillendirdi.