içindeki sessiz parlaklık

• edip cansever şiiridir:
  
  içindeki sessiz parlaklık
  elini kestiğin bir yerlerden görünür
  sözgelimi bir tırnak kenarında
  kalbini anlatırken kalbinde
  bir şiir okurken şiirden sızan kanda
  
  öyle ki
  gözlerin maviyse de pembeyle bakarsın bana
  kalır aklımda
  çünkü o
  ekim günleriyle aralıksız boyanan
  bir ırmağın durgun sesidir
  iyi ya, ekimdir işte, kasıma ne kalmıştır şurada
  yani bir çay ocağının başında
  bir adam şekerlere çocukluğunu sevdirir.
  
  nereden nereye
  dün akşam evinin önünden geçtim
  nedense uğramadım sana
  sanki dünyaları kapsayan bir uğultu
  azala azala
  yol boyunca yapraklarda oluştu
  boğaziçi iskelelerinden birinde
  sarı bir elmayı dişledi bir iskele memuru
  iyi biliyorum günlerden perşembeydi ve akşam
  o kadar da akşam değildi
  hafifçe yanmış bir simit yenebilirdi
  okumayı bilsem köşedeki eski çeşmenin
  saçları örgülü çeşmenin
  alnı armalı çeşmenin
  yazıları rahatça
  okunabilirdi.
  
  göksu deresinin orada
  köhne ahşap bir bina
  üstünde bir yazı: brasserie
  sanırım işgal zamanlarından kalma
  kıyıya çekmiş motorunu ahmet abi
  şimdilerde dikiş dikiyor gecekondusunda
  nicedir gördüğüm de yok
  yüzyıllardır geçmiş sanki aradan
  gerçekte zaman da ne ki
  o olmasaydı, onlar olmasaydı
  gelecekte insan gibi yaşamanın onuru
  elbette gecikirdi
  yeri gelmişken saygıyla, içten
  merhaba ahmet abi.
  
  saat yirmi on beş'de bir vapur var köprü'ye
  çay ocağının karşısında oturacağım
  demli çay, mavi gözlerin
  gözlerin neden mavi
  aklıma geldi birden
  istanbul'da doğup büyüyen
  herkes
  masmavi düşünür kendini bir mozayık gibi
  mavi bir dünyadan gelir en önce
  mavilerle yaşlanır
  koyu mavi bir toprakla örtülür üstü
  geçelim
  daha pek düşünmek istemiyorum ölümü
  yeter ki eksilmesin öfkem
  yeter ki aklım gücüm yerinde
  ve sonuna kadar direnmede
  
  adımı unutup
  bir kaya gibi sert ve görkemli kalmayı bileyim
  elbette umutsuzluğa düşerim bazan
  elbette umutluyum her zaman
  neden yazılır bir şiir
  çünkü nasıl aşılabilir başkaca
  insanın karmaşıklığı.
  
  evet
  dün akşam evinin önünden geçtim
  içim hem kimsesizdi hem kalabalık
  bu demektir ki sevgisiz düşünemiyorum sevdayı
  bana söz ver yarın akşam
  göze al her şeyi yeni baştan konuşmayı.
  
  "bir adam şekerlere çocukluğunu sevdirir" imgesiyle beni benden almış şiirdir ayrıca.
• tilbe saran ve cüneyt türel'in harika seslendirmesi icin
  http://www.youtube.com/watch?v=mamfqky0zeg