hot fuss
-
the killers albümü.
-
albümün cikisi 2004
-
the killers'in debut albumu. uk ve us olmak uzere iki farkli sekilde cikmistir, ama aradaki fark sadece bir sarkidir (8. track). tracklisti ise soyledir :
01. jenny was a friend of mine
02. mr brightside
03. smile like you mean it
04. somebody told me
05. all these things that i’ve done
06. andy, you’re a star
07. on top
08. change your mind (us)
indie rock and roll (uk)
09. believe me natalie
10. midnight show
11. everything will be alright -
the killers'in marifeti olan isbu album icin gonlumden gecen, dinledikten sonra zihnimde beliriveren kelime dandiktir. daha once bin kere dinledigim sarkinin aynilarini (birebir calmakla degil, mumkun olabilenin uzerinde yeni birsey yaratmanin uzaginda durmakla sucluyorum kendilerini bu cumlede) dinlemek, gidisati basindan belli ve degismemekte israrci bir albume maruz kalmak hic ilgimi cekmedi benim sahsen. alin tasciyanvari bir yorum olacak ama ust duzey bir sıkılma nobeti ve hafakanlar basmasini* engelleyemedim. su an zevkle dinleyen degerli muzikseverlerin dahi 4-5 hatta 1-2 yil sonra elleri bu albume gider de yeniden bir dinleyelim derler mi bilemem ama ben "zati bunlar gelip gecici" diye rastlayinca dinleyip, simdiden unutmaya razi kesime bile dahil olamadim bu album icin.
-
ben de diyecegim ki, bu album biraz bayiktir.
ilk 3-4 sarkiyi dinlerken "oh, evet, tamam, guzel" benzeri tepkiler, sonrasinda sarkilarin birbirlerine ve diger gruplarin pek de kalburustu olmayan sarkilarina benzedikce "amaan, of, ayni, ayni, ayni, ayni, bitse de gitsek, aynii" sekline donusuyor. -
(bkz: hot fuzz)
-
taş gibi the killers albümü, sonuna varmakta olduğumuz on yılın en iyi üç bilemedin beş hadi olmadı sekiz albümünden biridir.
-
iyi bir çıkış albümü sayılabilir ama lakin ki öyle değildir. albümde 4-5 kalburüstü şarkı olmasına rağmen genel olarak vasat bir albümdür. bu albümden sonra patlama yapacağını düşündüğüm (he yapmadı mı diyeceksiniz, albüm kalitesi konusunda diyorum) the killers her yeni yaptığı işle beni daha da şaşırtmıştır. fakat konser performansları konusunda şapka çıkarırım, o konuda efsaneler.
-
albümün iyi/kötü olmasını bir kenara bırakıp (ki üç şarkısı dışında pek iyi bir albüm sayılmaz, lakin o üç şarkı da tüm albümü ayakta tutuyor) albümün genel ruh haline bakınca insanın zavallı brandon'a kız ayarlayası geliyor, sevgilisi olan bir kıza (jenny) tutulup tüm albümü onun sevgilisine hakaret etmek ve onları hayal ederken çektiği acıyı anlatmak arasında bir çizgide yazmış zira. bran, eğer bunları okuyorsan, ilgilenen arkadaşlarım var.
-
brandon flowers'ın vokalleri bu albümde biraz değişiktir (özellikle bonus şarkı under the gun'ın sawdust'daki versiyonuyla arasında dağlar kadar fark var) bunun nedeni bu albümde auto-tune kullanılmış olmasıdır. bunun dışında gayet güzel bir ilk albümdür.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap