hiroşi teşigahara ^*

• japon avant-garde sinemacı, ikebana sanatçısı. 2001 yılında ölmüştür.
  
  yönetmen, sinematografisinin en başarılı olduğu kabul edilen eserlerinde japon yazar kobo abe ve japon besteci toru takemitsu ile çalışmıştır. uzun metrajlı ilk dört filminin senaryoları kobo abe'nin romanlarından uyarlanmıştır.
  
  bu dörtlemeden ilk filmi the pitfall japonya'da ödül almıştır. ikinci filmi woman in the dunes cannes'da jüri özel ödülü almıştır. aynı film akademi ödüllerine aday gösterilmiştir.
  dörtlemenin diğer iki filmi the face of another ve the man without a mapdir.
  
  http://www.sensesofcinema.com/…/03/teshigahara.html
• (bkz: tanin no kao)
  (bkz: suna no onna)
• bu yönetmen japonyanın yüz aklarından birisidir. tanin no kao filmi şuan bile sözde bilim kurgu - gerilimlerin çok ötesinde.
• ehh dayanamıyorum "yeni övdüm geldim canım" diyemeyip bu adamın sinemasını öveceğim. kobo abe, fusako şuzuii ve hiroşi segawa'yla ortak olarak yarattıkları otoshiana, suna no onna, tanin no kao bence sinema tarihinin gelmiş geçmiş en mükemmel üçlemelerinden ve edebiyat uyarlamalarındandır.
  
  muhteremin, babası da büyük bir ikebana üstadıymış. böyle ince ruhlu bir zatın evladının, adeta soyu devam ettirircesine izlerken estetik zevkten ötürü erekte olmama^*sebep olan filmler çeken birisi olması ne mükemmel bir şey. kendisi zaten bunlardan ve sonra zatoichi'nin finali gibi birkaç proje hariç kendini ikebana'ya adayıp ancak 80'lerde de gidip gaudi için müthiş bir belgesel çekiyor üstüne. keza, tanin no kao'da doktorun muayenehanesini dostu arata isozaki'ye tasarlatması, mimari anlayışının da nasıl müthiş olduğunu ortaya koyuyor.
  
  bunların ki de böyle bir ortam işte aq, kobo abe, mişima'nın arkadaşı falan, müthiş ortamınızı sikeyim sizin orospu çocukları.
• kaşı gara gözü gara teshigahara.
  kumların kadını ve face of another filmleri iyi olan yönetmen.
• luis bunuel'in sürrealist yanı ve varoluşçulukla ilgili kendi fikirlerini damıttığı filmleri ile bir döneme damga vurmuş japon yönetmen. özellikle suna no onna (kum kadın) 1964 yılında gösterime girdiğinde teşigahara dünya çapında tanındı ki filmin oscar adaylığına ek olarak, cannes'da jüri özel ödülü'nü kazandığını da belirtmekte fayda var.
  
  filmleri, ister suna no onna'daki tüketimcilik, ister tanin no kao'daki sosyal bağlar, isterse sama soruja'daki abd ordusu ve japon polisi olsun, genellikle birey ve toplum arasındaki mücadeleye odaklanır. esasında teşigahara'nın dehası, hani bildiğimiz klasik film olay örgülerini gerilim ve gerginlik yaratacak şekilde geleneksel sınırlarının ötesine taşıma yeteneğidir. bunu nasıl başarıyor bilmiyorum ama filmlerini izlerken ister istemez vücudum kaskatı kesiliyor.
  
  diğer tanınmış japon yönetmenler gibi tokyo'da japon kültürüne derinden kök salmış bir ailede doğdu ki bu katı japon gelenekleri bu tarz yönetmenlerin hareket alanını hep sınırlamıştır. ataerkil ve katı-kapalı bir gelenek içinde kendi sanatını filizlendirmek zor iş. teşi (kısaca böyle diyelim) bu işi başarabilen nadir yönetmenlerden.
  
  hatta bu durum içine öyle dert olmuştur ki şunları söyler: ''daralmış, katı fikirleriyle geleneksel japon sanat dünyasına hapsolmaktan bir kurtuluş bulmak ve tüm dünyaya ait şeyler yaratmak benim arzumdur.'' dedikten sonra devam eder: "yeni bir şey yaratmak istiyorsanız, önce yaratıcı dinamiğin çıktığı köklere dönün ve sonra kendi yolunuzu seçin."
  
  bir şekilde coğrafya kaderdir demeden kültürel duvarları yıkması onu hep gözümde farklı bir noktaya taşımıştır. gerçekten doğal yeteneklere sahip bir yönetmen. neden diyecek olursanız, örneğin kurosava ya da ozu gibi diğer büyük japon yönetmenler başarıya ulaşmak için deli gibi çaba sarf etmişlerdir. teşi'nin ise doğal yeteneği ve kültürel derinliği kendisinin yolunu otomatikman açıyor zaten. öyle çok kasmadan filmlerini art arda sıralamıştır. seviyorum böyle zeki adamları. bilgi var birikim var, entelektüel seviye iyi daha ne olsun. velhasıl teşi sinemasıyla japonya'ya ve dünyaya sanatsal anlamda çok şeyler katmıştır. faydalanmak lazım derim.
• (bkz: #135114527)