• umutsuzluğuyla ve çirkinliğiyle ünlü 19. yy. italyan şairi. lakabı "mostro"ymuş.*

    "l'infinito" en ünlü, en umutsuz, belki en güzel şiiri. zibaldone diye günlüğü vardır, cilt cilt karamsarlıktır.

    dilimize bütün şiirleri* çevrilmiş,** yankı uyandırmamış. iyi şair, yazık.
  • daha 15 yasina bile gelmeden latinca, yunanca, ibranice ve cogu modern dili ogrenmis olan, babasinin kutuphanesindeki filozofi, filoloji, astronomi, tarih, edebiyat kitaplarini tum psikopatligiyla yemis, yutmus daha sonra italyan edebiyatinin en buyuk temsilcilerinden birine donusmustur. bu satirlar yazan susercagiza adini vermis, onu teselli etmis, hakkinda tez yazdirtmis ve bir zaman makinesine atlayip onu mutlu ettigini hayal ettirmistir filozofik sistemleri, denemeleri ve siirleriyle fakat "ilkbaharinin cicegi daha acmadan sonmus"tur 39 yasinda iken.

    sonsuzluk

    hoşlanırım oldum olası bu ıssız tepeden, bu çitten,

    birçok yerinden en uzaktaki

    ufkun görüntüsünü yok eden gözumden.

    ama durup bakarken ardındaki bitmez

    tükenmez boşluklara, insanötesi sessizlik,

    sınırsız huzura; dalıp giderim düş

    dünyama; duracak gibi olur kalbım orada.

    ne ki, duyar duymaz hışırtı sesini

    yaprakların rüzgarda ölçerim o sonsuz

    sessizliği bu sese oranla: bir yandan

    ölümsüzlük gelir aklıma, bir yandan ölü

    mevsimler; yaşanmakta olan güncel ve

    ardından yaşananların yankısı. dalarken bu

    sonsuzluğa düşüncelerim, keyif alırım bu

    denizde, batan gemide olmaktan...
  • bu ismin ses açısından öyle lezzetli bir tınısı vardır ki, gördükçe kendime nick seçesim gelir, ya da futbolcu olsun da gelsin beşiktaş'ta oynasın diyesim gelir, ya da keşkem akrabam filan olsaydı derim bazen de. ilginç şairdir diye kalmış aklımda.
  • leopardinin iktidarsız olduğunu söylerler.. leopardi ve ranieri..ilginç bir çift idi.. mektuplarında ranieri'cim.. oo zavallı ranieri'm benim.. diyen leopardi'nin bu "açık" arkadaşlığı ve acılı yaşantısın zibaldone'nin stırlarında okunur. rousseau felsefesi üstüne sinmiş, schopenhauer karamsarlığına bulanmış leopardi...ben dialogo di un fisico e di un metafisico 'yu tercih ederim:

    fizikçi: buldum buldum
    metafizikçi: ne o? ne buldun?
    fizikçi: uzun yaşama sanatını
    metfizikçi: şu elindeki kitap mı?

    ...
    ve bu müthiş diyalog devam eder
  • derler ki leopardi'nin l'infinito'sunu okumak italyanca bilmeyenlerin bile ruhuna gıda ve derdine şifa olur.

    "... e mi sovvien leterno,
    e le morte stacioni, e la presente
    e viva, e il suon di lei. kozi tra questa
    immensita sannega il pensier mio:
    e il naufragar me dolçe in kuesto mare."

    "... e ebediyet gelir hatıra,
    o ölü mevsimler, bu mevsim de,
    şu yaşayan mevsim de, sesi de. böyle böyle efkar
    bende o engin kütleye boğulur
    ve enkaz olmayı severim o denizde."
  • (bkz: frederik ruysch)
  • ... su tur cumleler de yazmisligi varmis ustad leopardi'nin:

    "kadinlar karsisinda cekingenim, o halde tanri yok."
  • yazıları ilk okunuşta karamsar olarak nitelendirilebilecek aslında yalnızca gerçekçi olmayı çok iyi başarmış italyan yazar, şair.
  • 1789'da italya'nın recanati kentinde doğmuştur. ekonomik, sağlık sorunları yüzünden mutsuz bir gençlik yaşamıştır. 39 yaşında ölmüştür

    çok çalışmış çok okumuştur. nitekim bütün eserlerinde bunun kendi hayatı açısından ne kadar büyük bir kayıp olduğunu söyler gibi yaparak ne kadar büyük bir şans olduğuna değinir.

    şunun gibi:
    allah'ım silvia sen gençliğini cıvıldayarak yaşarken ben senin cıvıltınla ancak başımı kitaptan kaldırıp pencereden dışarıya bakmayı akıl ettim ve bir de gördüm ki dünya, doğa ne kadar güzel ve ne kadar sonsuz... ama o da nesi, oturup düşündüğümde 'hadi len palavra bunlar keşke öyle olsaydı; öyle olsaydı hiç ölmezdik hep severdik hep mutlu olurduk' diyorum ve anlıyorum ki sen, zavallı (sevecen bir şekilde) sen bu saçmalıklara dayandırarak sürdürüyorsun yaşamını ama ben ne yapayım, okudum gördüm hepsini biliyorum yok öyle bir şey, üstelik bunları konuşacak adam da yok ortalıkta, çok yalnızım. sen genç yaşta öldün ama benim de genç yaşım öldü... aslına bakarsan senin bana gösterdiğin tek bir şey var ki o da ölümün soğuk ve katı gerçeği... (a silvia şiirinin kaskaba özeti)

    leopardi, son dönem eserlerinde hep doğaya benzer suçlar yükleyerek mutsuzluğunun nedeni olarak göstermiştir fakat sıkı incelendiğinde kast ettiği doğanın bilimsel açıdan ele alınan ve tüm gerçekleriyle senin benim gibi olan doğa değil de daha çok insanlar daha mutlu daha verimli (bkz: fitter happier more productive) olsunlar diye uydurulan uydurtulan ve inanılan doğa kavramı olduğu anlaşılır.

    işte bu noktada leopardi'nin tüm isyanının yaşama değil de yaşamın sıkıştığı kalıplara olduğunu görüp alnından öpmek isteriz, ona karamsar diyenlere dil çıkarıp küseriz **
  • "yok yaşamıyor hiç bir nesne
    değseydi eğer çabaların değer vermez miydi toprak hiç iç çekmene
    acıdır sıkıntıdır varlığımız ve pis bir çamurdan başka bir şey değil dünya
    sakin ol öyleyse sesini çıkarma...." dizelerine sahip şair..
hesabın var mı? giriş yap