ghost of tsushima director's cut

• ghost of tsushima/@don drapper'yı sıkıcı bulurum ama iki mevzuda çok iyidir; 1. sanat tasarımı, 2. combatın rpg olmayıp arkham, ryse son of rome benzeri bloklu dövüş sisteminde olması(onlar kadar zevkli değil ama bu tarzı seviyoruz abi).
  
  bu directors cut sürümünde ana oyuna ek olarak sanat tasarımı filan yok, ama ıki island dlcsinde dahil olan kamlı düşmanlar dövüş sistemine daha güzel bir hava katmış, gerçekten müzik şahane oluyor. henüz ıki island'a yeni başladım eğer ana oyun gibi bir noktadan sonra baymazsa ve bu tür müziklerle combatı daha heyecanlı yaparsa güzel olacak gibi.
• yine müthiş bir hikaye ile bizleri karşılayan genişleme paketi. bu hikayede iki adasını esir alan kartal isimli bir kumandanın peşine düşerken aynı zamanda kendi geçmişiz ile de yüzleşiyoruz.
  
  vakti zamanında kazumasa liderliğindeki sakai klanı iki adasındaki yağmacılarla savaşmış. bu savaşta kazumasa'nın oğlu jin'de bulunmuş. elbette ki bu savaş da diğer bütün savaşlar gibi iki adasında büyük bir katliama dönüşmüş ve nihayetinde kazumasa jin'in gözleri önünde can vermiş. büyüyen jin kartal'ın peşinde iki'ye gelmek zorunda kalınca da ipler kopmuş tabi. adalılar sakai beyliğinden nefret etmektedir. jin bu sebeple tüm macerası boyunca kimliğini gizlemek zorunda kalır.
  
  hikaye boyunca jin hem iki adasını kartaldan kurtarmak hem de babasının bu adaya yaşattığı zulüm ve babasının katilleri ile yüzleşmek zorunda kalır.
  
  aynı zamanda bu yolculuk boyunca kazumasa'yı da yakından tanıma imkanı buluruz. karısını genç yaşta yitirdiği için oğul yetiştirmenin nasıl bir şey olduğunu bilemeyen kazumasa, jin'i bir oğul değil de bir samuray olarak yetiştirmeyi tercih etmiştir. babası ile olan bu sorunlu ilişkisinde jin ruhundaki fırtınayı dindirmek için annesine ait aklında kalan küçük hatıralara sarılır.
  
  son olarak, oyunun o müthiş tema müziğini jin'in nasıl bestelediğini görmek de gerçek manada yüreğimizi bir kez daha burktu.
• muhakkak ki editleyeceğim.
  
  normalde oyunlardan genellikle sıkılan bünyeme ilaç gibi gelmiştir. bu nasıl bir öykü! yan görevlerine kurban!