görice

• arnavutluk'un güneydoğu kesiminde, ohri'nün 60 km güneyinde, morova dağları'nın kuzeybatı eteklerinde yer alan yaklaşık 220.300 nüfuslu ili.
  ünlü osmanlı tarihçisi koçi bey'in memleketi.
  1395 yılında yıldırım bayezid döneminde osmanlı egemenliğine girmiş, balkan savaşı sonrası yunanlılar tarafından ele geçirildiği 1913 yılına kadar yaklaşık 518 yıl osmanlı kenti olmuştur.
• korçë.
• bugün bu şehirde inanılmaz bir tiyatro binası olduğunu fark ettim. zaten şehir hakkında bir hepi topu iki entry varken bu sahne için ayrı bir başlık açmak istemediğimden buraya yazacağım ilgili düşüncelerimi.
  
  öncelikle yapının tam adı "andon zako çajupi tiyatrosu". 1971 yılında, henüz arnavutluk'taki sosyalist rejim ile moskova'daki post-stalinci yönetimin arasının açılmadığı dönemde, sovyet hediyesi olarak inşa edilmiş bu bina. dolayısıyla başlangıçta epey sovyet klasizmi barındırmaktaymış. görice'de 2009 yılında başlatılan "tarihi şehir merkezini yenileme" çalışmaları kapsamında tiyatro binasının içinde bulunduğu alanda da bir dizi düzenleme yapılması öngörülmüş. alman mimarlık şirketi bolles + wilson tarafından yeniden projelendirilen bina, günümüzdeki görünümüne 2017 itibarıyla kavuşmuş.
  
  benim yapıyla ilgili en çok hoşuma giden şey elbette ki dış cephesi oldu. tiyatro sanatındaki trajedi ve komedinin arasındaki tezattan yola çıkılarak kullanılan hemen hemen her mimari elemanda bu kontrasta gönderme yapılmış. mesela binanın ana cephesinde bazı orijinal bölümler korunurken, bazı yerlerde eklemeler yapılmış. genel olarak modern bir izlenim bırakmasına karşın barındırdığı çağdaş çizgiler sonradan dahil edilen ve geleneksel mimariye gönderme içeren taş cepheyle biraz kırılmış. trajediyi temsil eden üzgün suratın siyah polistirenden yapılan ve dışbükey formda olan kopyası eski beyaz panele yerleştirilirken komedi timsali gülen surat ise içbükey formlu olarak siyah taş duvar üzerine konumlandırılmış. en bomba kısmı geliyor. yerel bir çömlek sanatçısı olan vasillaq kolevica'nın yaptığı 140 kadar terakota mask ise tiyatro seyircisini temsilen bu iki rölyefin ortasında kalan kırmızı ve ızgaralı panoya yerleştirilmiş. nihayetinde de ortaya şöyle bir yapı çıkmış:
  
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel