• turgut özakmanın bir tiyatro oyunu. bir karagöz ortaoyunu üstadı ile, 1905'lerin (yani ittihat ve terakki dönemi olör) sultanı abdülhamitin baş hafiyesi "fehim paşa"nın kısı arasında geçen bir aşk hikâyesi konu ediliyor oyuna.
  • ekim 2002 tarhinde izmir konak devlet tiyatrosunda sergilenecek oyun..
  • osmanlı tokadının etkisinin ne kadar büyük olduğunu da gösteren bir tiyatro oyunu.
  • evvel zaman içinde okulumun* türkçe drama grubunda fehim paşa rolüyle yer aldığım oyun. lakin bu oyunda ne numara varsa hepsi ayvaz'da.
  • kabadayılık ile aşk motiflerinin komik birleşimini keyifle takip ettiğimiz önemli müzikallerimizdendir. bir bakarsınız bu kadarla da kalmaz, üniversite yıllarınızın en güzel anılarından biri olur, kuliste söylediğin şarkının sahne önünden duyulmasıyla *

    (bkz: küçüksu'da gördüm seni)
  • meşrutiyet dönemine geçiş dönemini ve bu aksaklıkta halkın, paşaların, kabadayıların yaşadıklarını enfes bir şekilde işleyen turgut özakman harikası. o kadar sade ve akıcı bir oyundur ki dalıp gidersiniz o dönemlere...fehim paşa' dan korkarsınız, meşrutiyet derken boğazınız düğümlenir ve kabadayıları görünce hey yiğidim tarzı gülümseyen bakışlar atarsınız, meşrutiyet kabul edildiğinde ise şarkıların türkülerin arasında yaşadığınız coşkuyla o günlere ait olduğunuzu hissedersiniz. ve bu kendi oynadığınız oyun bile olsa sonunu merakla beklersiniz sanki bu kez başka bir şey olacakmış gibi.

    karakterlerden bahsetmek gerekirse, oyunda yusuf karakteri çok önemli bir yere sahiptir, zira bu karakter oyunun mihenk taşıdır. yusuf iyi oynamışsa harika bir oyun çıkar ortaya şayet yusuf kötüyse oyun toptan canınızı sıkabilir. fehim paşa bildiğimiz paşa zaten vurduğu an titretmesi gerekir ama bunun yanında her türk erkeğinde olduğu gibi dışarıda pehlivan olabilirken zaman zaman karısının yanında biraz sönük kalabiliyor bu da tebessüm ettiriyor izleyiciye. bunun yanında ayvaz iyi, güzel, hoş karakterdir izleyiciyi koparacak adamdır hatta ama iki hafif fırlama aziz ve arif oyunu gerçekten bambaşka boyutlara taşıyabilir aziz ve arif her zaman son sözü söyler.
  • "seviyorum şu it oğlu itleri be nuri!" repliğinin geçtiği çok güzel bi turgut özakman eleştirisi.
  • şu aralar antalya büyükşehir belediye tiyatrosu tarafından icra edilen, hayal kırıklığına uğratmayan ve bilet bulamamış olmama rağmen kapıdaki tiyatroseverleri seven görevli amca sayesinde izleme şansına eriştiğim mükemmel eser. böyle sıcak bir havası var büyükşehir belediye tiyatrosunun, hayranım kendilerine... oyuna gelince "yusuf" da "fehim paşa" da (mehmet özgür), müfit kayacan da ( nam-ı diğer rasim baba) fevkalade icra etmişler rollerini. gerçi mehmet özgür'ün, müfit kayacan'ın o salonda mükemmel işler çıkarmasına alışığız ama "yusuf" beklentilerimizi aştı. bizi aştı. iyi oynuyor kerata.
  • bu aralar eskişehir şehir tiyatroları tarafından oynanıyor. baştan söyleyim ben çok beğendim. özellikle oyuncuların performansı şahaneydi bana göre. aslında ismine ve geçtiği döneme bakınca biraz sıkıcı olabilir diye de düşünmüştüm. toplamda iki perde ve iki buçuk saat sürmesine rağmen gerek senaryonun kendi komedisi gerekse de oyuncuların performansları sayesinde hiç sıkılmadan gayet de eğlenerek izledik. ayrıca gündeme dair 'ayakkabı kutusu' ve 'çapulcular' göndermeleri de tam yerinde olmuştu ve seyirciden de zaten son derece olumlu tepki aldı.
  • ayvaz,pertev bey,rasim baba,aziz,arif,düztaban osman,yusuf,nuri bey,fehim paşa,deli suat paşa,zilli ömer çavuş,mihriban karakterlerinin yer aldığı oyun 33 yıllık abdülhamit döneminin sonunda ülkenin içinde bulunduğu durumdan bir kesit sunuyor.her devrin adamlarını anlatıyor.hürriyet,millet,grev,suikast,ihtilal,anarşi,sosyalizm kelimelerinin söylenmesinin zor olduğu bir dönemi anlatan ve bugüne ışık tutan bir eser.tüm bunların yanı sıra izleyicileri oldukça güldürüyor.
hesabın var mı? giriş yap