fadiş ^*

• gülten dayıoğlu'nun yazdığı bir çocuk romanı. ilkokul-ortaokul dönemindeki her çocuğun en azından bir kere kapağını açtığı bir kitaptır.
• annesinin hizmetci olarak calistigi evlerde gordukleri kotu muamele yuzunden cekmedigi kalmayan kucuk bir kizin hikayesi.
  dort kardestiler kadar beter degildi allah icin.
• kemalettin tugcu oykulerindeki saflik ve aci vardir icinde, daha gercekcidir ama.
  asil kahramaninin kitabin ismindeki kucuk kiz degil de, annesi oldugunu dusunurum hep. sanki o daha korkunc bir hayat yasamistir, herseye ragmen.
  fadis'in, ac oldugunu soyledikten sonra, yemek artiklari gelmeden once uyuyakaldigi noktada, annesi gibi hissetmemek mumkun degildir. o paragrafi okuyan herkes anne olur, en azindan bir kere, erkek olsa bile.
• (bkz: fatoş)
• defalarca okuduğum için annemin hala benimle dalga geçmesine neden olan hazin kitap...
• çocukluğumun kitabı. kaç kez elimden geçmiştir, beni daha o yaşımda kaç kez ağlatmıştır.
• gülten dayıoğlu'nun kırsal kesim kökenli ailelerde yaşanılan sorunları ailedeki çocukların bakış açısı ile anlattığı, çocukluğumda film izler gibi defalarca okumuş olduğum romanlarından biridir. hatırladığım kadarı ile 1.dünya savaşı ve kurtuluş savaşı dönemlerinden kısa bir süre sonrasında geçiyordu ve annesi istanbulda varlıklı evlerin hizmetçiliğini yapan, babası sorunlu, yalancı ve sorumsuz bir tip olan ve babası tarafından iki kez kaçırılan, anadolunun çeşitli köylerinde birkaç akrabanın yanında yaşamış olan fadiş'in dramını anlatıyordu, neyse ki sonu iyi bitiyordu.
• ilkokul üçüncü sınıfta iken yılbaşı çekilişi yapmıştık ve bana hediye olarak bu kitap gelmişti. okudum, o zamanlar da yine böyle yaman okuyucu bi kardeşinizim, velhasıl ağlamaktan bitap düştüm. kemalettin tuğcu kitabı seviyesinde bir kitap. aman yarabbi ne gerek o yaşta... ama belki o günler böyle melankolik, hüzünlü bireylere götüren günlerdi bizi.
• gittiği her yerde horlanan küçük bir kızı anlatan kitap. acıklı ve acıklıdır.