• 1614 tarihinde son kez toplanmıs, fransiz feodal yapisinin temsil edildigi yerdir.
  • ihtilalin fitilini bu meclisteki oylama sorunu ateşlemiştir. din adamları ve soylular oylamaların sınıf bazlı* (bu durumda her oylama kendi istedikleri şekilde sonuçlanacaktı) halk ise kişi sayısına göre yapılmasını istemiş anlaşma sağlanamayınca kriz çıkmıştır.
  • bu godoşların oturma düzeni nediyle sol soldur, sağ sağdır.
    devrimci, eşitlikçi godoşlar kralın solunda oturuyomuş da, kralcı, bağnaz godoşlar kralın sağında oturuyomuş da, bilmem neymiş..
    çok liberal kral canım, tam ortada puşt.
  • soylu sınıfı avam sınıfını birliğe ve kardeşçe uyuşmaya davet ve toplanması davet edilen etats generauxda avamın imtiyazlılar sınıfının iki misli temsilci çıkarmasını vve oyların sınıfa göre değil, şahıs hesabına göre sayılmasını teklif etti. tabii sonra caydılar caymazlar mı? tabii cayacaklar
    kaynak: fransa büyük ihtilali tarihi- ali reşad bey
  • güzel philippe, saldırgan tutum benimseyip papalık’ın bir fermanını yaktırdı ve üç toplumsal tabaka temsilcilerinin ilk kez birlikte katıldığı états généraux’yu 1302’de toplayarak tüm ülkenin desteğini sağladı.

    états généraux: genel tabakalar meclisi olarak bu kurum başlangıçta iki temel feodal tabakanın, soylular ile din adamlarının temsilcilerinden oluşuyordu.

    ilk kez güzel philippe, 1302’de, ilk iki toplumsal tabakanın yanında (halkı ifade eden ama temsilcileri genellikle burjuvalar arasından seçilen) üçüncü tabakayı, yani tiers état’yı da toplantıya çağırırdı.

    böylece her üç tabaka temsilcilerinin genellikle ayrı oturumlarının olduğu états généraux ortaya çıkmış oldu. kral xııı. louis’nin gençlik dönemindeki 1614 yılı états généraux’sunun ardından 175 yıl boyunca toplantıya çağrılmamıştı. 1789’da xvı. louis’nin buyruğuyla toplanan tarihin son états généraux’su ise fransız devrimi’ni başlatan meclistir.
  • kral xvi. louis için etat çağrısı yapma zamanı geldiğinde, öncüllerini takip eden monarşi, etat'yı müzakereci ve oy kullanan üç kesim etrafında oluşturdu, her biri eşit sayıda temsilciye sahipti. fakat soylu ve ruhban sınıfın birleşmesine ve üçüncü kesim'den daha fazla oy almasına hala izin verilen zamandan, 1614'ten beri yaklaşık iki yüzyıl geçmişti ve eski prosedür, onu şimdi halkın arzusunu ahlaksızca hiçe sayma ve reformdan kaçınma çabası olarak gören bütün ülkede kızgınlığa neden oldu. dauphiné meclisi*, kiremitler günü'nden* sonra toplandı ve oyları kısımlara* göre değil, kişilere* göre kullanılmasına ve bundan başka, üçüncü kesim'in birçok temsilci gibi iki oya sahip olmasına -çifte temsiliyet-, ancak böylece iki ayrıcalıklı zümre ile eşitliğin sağlanabileceğine karar verdi. aslında eylül ayında paris parlömanı geleneksel 1614 anlaşmasını desteklemeye çalıştığında, halk son zamanlarda çok rağbet göstermiş olduğu ilk baştaki müttefiklerine cephe aldı ve onları şiddetle suçladı.

    fransa'nın politik ateşi şimdi yükselmeye başlamıştı, kralın ve etat'nın egemenliğine karşı ulusun egemenliğini onaylayan ve bir halklar bildirgesi ile bir anayasa oluşturulması çağrısında bulunan broşürlerin art arda yayımlanmasıyla, neredeyse bir haftada daha da yukarıya tırmandı. şubat 1789'da ortaya çıkan abbé sievès'in "üçüncü kesim nedir?" adlı ünlü broşürü thomas paine'nin amerikan devrimi'ndeki common sense'ine çok benzer bir rol oynadı. özlü formülasyonu ile yalnızca üçüncü kesim'in ulus adına konuşan yegne organ olduğu fikri etrafında kamuoyunu harekete geçirdi.

    kasım 1788'de seçkinler meclisi, ayrıcalıklı statülerinden birazını etat'ya bırakmaları konusunda soyluları ikna etmek için, bu kez étienne charles de loménie de brienne'in yerini almış olan jacques necker tarafından tekrar toplantıya çağrıldı. fakat tahmin edilebileceği gibi, meclis tiers etat'nın* "çifte temsiliyet" isteğini sertçe geri çevirdi; necker bunun onayını ancak geri plandaki birçok manevradan sonra kazanabildi. meclis, zaten yükselmiş olan alevleri daha da yükseltmek için, üç etat'nın oyları ayrı gruplar olarak mı, yoksa birleşik bir organdaki bireyler olarak mı kullanacağı sorusunu yanıtsız bıraktı; kısa süre sonra görüleceği gibi, ulusal bir krize neden olan öldürücü bir ihmaldi bu.

    etats généraux'nun yakında yapılacak toplantısı çok büyük bir ulusal beklenti kaynağı haline geldi. kuşaklar boyunca ilk kez, monarşi tarafından görmezden gelinmiş ve fransız elitlerinin baskısı altında olan milyonlarca insan, hatta nüfusun en alt tabakası, dolaylı bile olsa devlet işlerine katılmaya çağrılıyordu. "politika", diye yazıyor madame de staël, "fransızların hayal gücü için taze bir alandı; herkes, içinde bir parça rol oynayabileceğini sandı, kendini bütün taraflara sunan birçok şans arasından herkes kendine bir amaç buldu." etat için temsilcileri seçme süreci, ayaklanmalar ve tahıl depolarının yağmalanması ile birleşti. nantes'da kent meclisinin etrafını saran bir kalabalık, "vive la liberté!" diye bağırıyordu. amerikan devrimcilerine çok benzeyen biçimde, tiers etat üyeleri yasadışı meclislerde toplandı ve kasabadan kasabaya temsilci ağları kurdu, bu meclisler krallığa seslenerek kralı bilgilendirmek için bir dizi şikayet ve istek listesi yaptı, halka kendi bölgelerindeki şikayetleri* başlığı altında listeleyerek ardından gidecekleri bir model oluşturdu. şikayetleri temsil eden cahierler, kraliyet hükümetine artık yağmur gibi yağıyordu, massachusetts kentlerinin 1774'te yaşadığına çok benzeyen bir süreç gibi, şikayetlerin listelenme sürecinin kendisi politik bir eğitim haline geldi.

    fakat etat'ya temsilci seçme prosedürleri kasıtlı biçimde karmaşık ve dolaylıydı. ruhban sınıfı ve soyluların seçimleri, beklendiği gibi hiçbir sorun çıkarmadı; iki etat'nın yirmi beş yaş üzerindeki bütün erkek üyeleri kendi yerelliğindeki ve kent bölgesindeki bir meclise katılabildi ve orada versay'daki meclis toplantısına katılacak kendi temsilcilerini seçti. buna karşın, oy kullanma sistemi tiers etat seçmenleri için farklıydı. yirmi beş yaş üzerindeki ve vergilerini ödeyen tiers etat'nın bütün erkek üyeleri, kendi kırsal kilise bölgesinde, şehir loncalarında veya şehir bölgelerindeki meclislerde, her yüz geçerli katılımcı arasından iki seçmen seçmek için toplanmaya mecbur kılındı. bu seçmenlerden, daha sonra kent meclisinde toplanmaları ve meclisi veya bölgeyi temsil edecek başka bir grup seçmeni seçmeleri beklendi. bu üçüncü grup, seçmen bailiwicklerinde diğer kasabaların seçmenleri ile, bu kez açıkça seçim nedeniyle yaratılmış olan yeni bir bölgeyi temsil eden dördüncü grup seçmenleri seçmek için toplandı ve bunlar, en sonunda versay'daki etats généraux'ya girecek gerçek temsilcileri seçti. bu prosedürün aşırı ihtiyatlı olan dolaylılığı, çoğu tiers etat temsilcisinin neden avukat olduğunun bir açıklaması olabilir. bunlar, soylular ve ruhban sınıfından olanların dengi olamayacakları biçimde çok iyi birer hatipti ve bilgili kişilerle tiers etat'yı kasıtsızca doldurmuş olan süreci en iyi şekilde takip edebiliyorlardı.

    bütün tabakalardan yurttaşlar, oy verme sürecinin her adımında, kendilerine verilen seçim yetkileri için "cahiers de doléancder" hazırladı, bir araya getirdi ve bir "genel yasal şikayetler listesi" içerisinde onları topladı ve bunları aynı birleştirme sürecinden geçen bir sonraki seçim adımına gönderdi. cahierlarda listelenmiş olan şikayetler, bütün tabakalarda, dikkat çekici biçimde birbirine benziyordu. tümü etats généraux'nun kraliyet ve bakanlık despotizmini yıkması gerektiği, kralın haklarını kısıtlayacak bir anayasa ihtiyacı ve düzenli toplanacak ulusal bir meclisin yaratılması gerektiği konusunda uzlaşıyordu. jüri tarafından mahkemelerin desteklenmesi, konuşma özgürlüğü ve bir miktar yapısal adem-i merkeziyetçilik konusunda uzlaşıyordu. soyluluk ve eşit vergilendirme ilkesini -kralın temsilcilerince değil, seçilmiş yerel meclisler tarafından belirlenmiş koşullarda- bile kabul ediyordu.

    ciddi olan şikayetler nadiren cahier listelerine konabildi: tiers état cahierlerinin son versiyonları, birçok köylünün kendi geleneksel köy yaşam tarzını kapitalist tarımın teşviklerine karşı koruma isteğini basitçe silen şehirli avukat temsilciler tarafından düzeltildi.

    yine de, cahierlarda her konuda görüş birliği yoktu: soylular ve ruhban sınıfı henüz tiers etat'nın politik eşitliğini kabul etmiyordu. ruhban sınıfı, mümkünse birleşik bağımsızlıklarını korumaya kararlıydı ve soylu sınıfı, kendi geleneksel toplumsal ayrıcalıklarını, feodal haklarını ve taşradaki politik kontrolünü savundu. ancien régime kendi sonuna yaklaşırken, cahierlar fransa'yı bölen politik ve toplumsal çatışmaları daha fazla yansıtmaya başladı. uzlaşmazlıktan doğan huzursuzluk yüzünden halk iyice kızmıştı. artık ufukta bastille baskını ile ihtilal sancağı görünmeye başlayacaktı.
  • ruhban, soylu ve zengin şehirlilerin temsilcilerinden oluşan, ihtilal öncesi fransa'da görev yapan bir meclistir.

    ilk kez 1302 yılında papalığa karşı toplumsal tabakaların desteğini almak isteyen iv. philippe tarafından toplandı. bu ilk toplantıdan sonra krallar her yeni vergi koymak istediğinde bu meclisi toplantıya çağırmaya başladı.

    bu mecliste ruhban, soylu ve şehirlilerin temsilcileri ayrı toplanırdı. sadece nihai kararların alınması aşamasında bir araya gelirlerdi. her sınıfın bir oy hakkı vardı. ruhban ve soylu sınıfının çıkarları birbirine yakın olduğundan mecliste çoğunluğu elde etmişlerdi. vergi ödemeyi reddeden ruhban ve soylu temsilcilerinin ittifakı nedeniyle şehirliler ikiye karşı tek oya sahip olduklarından sürekli geri adım atmak zorunda kalırdı. bu nedenle ülkede şehirliler ile feodal beyleri arasında tartışmalar eksik olmazdı. kısacası bu mecliste yapılan toplantılar sonucunda konulan vergilerin yükü daima köylülerin ve zanaatkarların üzerlerine yüklenirdi.

    en başından beri yasama ve yürütme yetkisi olmayan bu meclisin, tabakalar arasındaki mücadeleler nedeniyle devlet meselelerindeki etkinliği zayıf kalmıştır. bu da fransa'daki merkezileşmenin güç kazanmasına yol açmıştır.

    bu meclisin ortaya çıkmasındaki neden; 14. yüzyıl başları itibariyle fransa monarşisinin henüz ülkeyi tabakaların desteği olmadan yönetebilecek güçte olmamasıydı. o dönemin fransası, krallarının destek için tabaka temsilcilerinden oluşan bu meclise yaslandığı, merkezî bir feodal devletti.
  • fransız devrimi'ni ya da birçok tarihçinin vurguladığı gibi içinde burjuvazinki, köylülerinki ve halk yığınlarınınki olmak üzere üç devrimi barındıracak ve on yıllık bir süreye yayılacak devrimi başlatan ve bugün yani 5 mayıs günü(1789) toplanan meclistir.

    aslında her şey xvı louis'in kötü giden ekonomiyi düzeltmek adına vergiden muaf olan aristokratlar ve din adamlarından vergi almak için yasa yapma çabasıyla başladı.
    louis'in bu çabası önce saygınlar meclisi denilen ve ülkenin ileri gelen aristokratlar ve din adamlarından oluşan meclis tarafından reddedildi. talebinde ısrarcı olan louis bu defa
    “cübbe soyluları” denilen parlement'a götürdü olayı. hukukçu kişilerden oluşan bu grup da bu bizim işimiz değil böyle bir düzenlemeyi ancak etats yapabilir deyince, 16. loius 1614 yılından beri toplanmayan etats generaux'un 1789 yılında toplanacağını açıkladı. bununla da kalmadı bir krallık kararnamesi çıkararak insanlardan yakınmalarını, sorunlarını vb. dile getirmelerini istedi. bu da muhteşem bir broşür ve yazılı doktrin oluşmasına sebep oldu. tabiki de çoğunluğu özgürlük adına yazılan şeylerdi.

    nitekim az yukarıda belirttiğim gibi 5 mayıs günü etats toplandı. 578 üye sıradan halk(daha ziyade burjuvazi) den, yani tiers etattan 270 üye soylulardan ve 291 üye din adamından oluşuyordu.

    işte bu saatten sonra, şimdiye kadar azınlık durumunda olan, soylular ile din adamlarının zorba çoğunluğu altında ezilen burjuva sınıfının şovu başladı.

    17 haziran'da tiers etat ünlü düşünür sieyes'in önerisi ile kendilerini ulusal meclis ilan ettiler.

    20 haziranda kralın karşı çıkıp meclisin kapılarını kapatması üzerine jeu de paume salonunda toplanıp anayasa yapılıncaya kadar dağılmayacaklarına ant içtiler.

    3 gün sonra kralın meclisi tamamen kapatması tehdidi karşısında kendilerine gelenlere; gidin efendinize söyleyin: halkın gücüyle biz buradayız ve bizi buradan ancak süngülerin gücüyle çıkartabilirsiniz” diye cevap verirler.

    27 haziran tarihinde ise artık kral boyun eğer. tüm tabaklarım meclise katılmasına buyruk verir ve 17 haziran kararı kral tarafından onaylanır. ama olaylar bununla da kalmaz.

    9 temmuzda meclisin adı ulusal kurucu meclis olarak düzeltilir ve anayasa komisyonu kurulur. ve burjuvazi devrimi gerçekleşir.

    bundan sonrasını biliyorsun. bastille hapishanesinin alınması ve diğer yaşanan olaylar.

    her ne kadar devrimin gerçekleşmesinin arkasında başkaca birçok neden olsa da aristokrasinin ve din adamlarının birazcık da olsa vergi vermek istememesi ve kralın bu konuda ısrarcı olması neticesinde tüm aristokrasi, etkin din sınıfı ve krallığın ortadan kaldırılmasına sebep olan oyalar zinciri yaşandı.
hesabın var mı? giriş yap