enveri

• düsturname-i enveri'nin yazarı. divanda yazanlardan biri daha.
  
  türkmenlerin hüküm sürdüğü selçuklular döneminde, sultan sancar, enveri’nin bir rubaisini okuyup kendisini saraya davet etmiş:
  
  feleğin gerdişi, melun dünyası
  azap verip çok çektirdi külfeti.
  yerden gökten bela soruyor:
  “nerede ki enveri’nin külbesi?”
  sultan, rubaiyi okur okumaz sorar:
  
  “ey şair, tüm belâ ve kötülük sadece senin evine gelip seni bulsa, talihinden yakınma da, düşün. ‘benim kendimde bir günah olmasın sakın’ de. hiç bir şey sebepsiz değildir. sebepsiz bir çöp dahi kıpırdamaz. herşeyin bir hikmeti vardır” demiş.
  
  enveri, sultanı dinlemiş ve ne demek istediğini anlamış: “küllükte yaşasa da, insanın gönlü kaf dağındadır.” her arzusunun yerine gelmiyeceğini, herşeye uyum sağlamanın mümkün olmadığını, bir yerde uzun süre kalamıyacağının farkına varmış.
• hurûf-ı munfasıla
  enver paşa'nın osmanlı türkçesinin yazımını kolaylaştırmak üzere arap alfabesini gözden geçirerek elde ettiği yazı sistemidir.