elif sofya

• az yayimlayan, öz yazan; varlik, adam sanat, kitap-lik, yasakmeyve gibi dergilerde görünen; kitabi merakla beklenen sair kadin.
• düzensiz kitabından bir kaç dize şöyledir;
  "bazı sözler kapalıdır içine"
  "aramızda bir dalı kırdı karanlık"
  "içinizdeki kuş bir damarınızı emerek uyudu"
  "oysa bana uykusuyla misafirdi sonsuz ormanlar"
• ilhamım, theodore kaczynskidir buyurmuş.
  "oysa bana uykusuyla misafirdi sonsuz ormanlar"
  dizesinden belli.
  şiiriyle bombalasın. bize de nümayiş düşer.
• değişim için yüz bin şair etkinliğinde, dilin sınırlarını ve eril yapısını eleştirerek zihinleri epey açan şair. takipçisiyim.
  
  ''ifade özgürlüğünden bahsediyoruz. fakat gramer bile başlı başına bir tahakküm aracı. düşünceyi ifade ederken özgürlükten söz edilemez. dil, buna izin vermez. (...) şiir; dili ve zamanı ortadan kaldırmanın yolunu arıyor.''
• yky'den yayımlanacak olan dik ala isimli yeni şiir kitabıyla yazın hayatında yeni bir sayfa aralayacağı kesin olan, anlamlı dizeler yazan şair.
• şiir yazmaktan caymasını rica edeceğim hanımefendi. kendisinin şiirlerini sanki define bulmuş gibi koşa koşa baskıya yetiştirenler ise editörlük/yayıncılık yapmaktan vazgeçebilirler.
• kaf
  "su, uzun bir şarkının son hecesiydi.
  sansarların son uykusu için söylenmiş.
  geriye dönmek de buna benziyor.
  ihtimallerin dengesi bozulabilir.
  çekilebilir yolların kalabalığı.
  hayvanların uykularıysa
  rahatlatıcı ve derin.
  şimdi bulutlar
  göğsüme ölü bir yağmur bırakıyor
  eksilen karanlıkta
  telâşı cepte bir gidebilme.."
• son kitabı hayhuy pek güzeldir.
• hayhuy kitabı muhakkak güzeldir ama atilla ilhan edebiyat ödüllerinde şiir dalında galip gelecek kişi elif sofya mıdır tartışılmalıdır ve bir de bu açıdan bakmak gerekir. atilla ilhan'ın savaş verdiği bir şiir duruşunda olan dosyayı birinci seçmek de, bu ödülü almak da ayrı ayrı anlayamadığım durumlar. elif sofya iyi veya kötü şairdir ayrı mevzu.
• iyi şair.
  
  “ırmaklardan geldim çıktım toprağa
  yeryüzü gökyüzünden ayrılmamıştı daha
  uygarlığın kıydığı tarihi çok sonraydı hayatı
  çok sonraydı
  ölümün gövdelere dadanması
  ilk ağızda gürleyerek bıraktım
  zehirden sözlerimi
  
  suları kurutan yas
  uzadıkça uzadı
  saçlarıma dokunan seslerin
  çınlaması uzadı
  hayvanlığı ev edindim
  beyin kıvrımlarına yerleşip bir karıncanın
  yaşamayı denedim
  
  ölümün göğsüne yatmak için
  sürmesek de hayatı
  kafamızın içinde durmaksızın büyüyor
  bellek denen mezarlık
  iyi ki demans, neyse ki alzheimer var”
  
  (hayhuy, “alzheimer”, 2019, s. 72-73)