eleşkirt

• ağrı'nın bir ilçesi.
• ele$kirt diye okunur. agri^*"nin etek^*lerinde kurulmustur.
• doğduğum yerdir. ama özlenmeyen...
  
  adını yöreye verilen valeşkerd ya da aleşkerd sözünden almış, ama asıl adı zedikan’dır. muhtemel ki bir ermeni ismidir. kendi adıyla anılan ve hâlâ bir-iki parça toprağımızın olduğu bir ovası vardır.
  
  tarihi urartulara kadar uzar. pirabat ve toprakkale bölgeleri urartulardan kalmadır. birçok kaynakta toprakkale ve eleşkirt ovası'nın; roma, sasani, arap, bizans, selçuklu, moğol, celayırlı, karakoyunlu ve akkoyunlu hükmüne geçtiği yazar.
• (bkz: konma bülbül konma)
• (bkz: oy eleşkirt)
• hiç gitmedim, bilmem burası neresidir. haritada bile gösteremeyebilirim.
  
  ama konma bülbül konma sayesinde memleketimmiş gibi hissederim.
• (bkz: eleştirmen şakirt)
  
  (bkz: serbest çagrışım)
• "eleşkirt'ten çıktım yüküm eriktir"
  
  (bkz: konma bülbül konma nergis dalına)
• topcu astegmen olarak askerligimi yaptigim agri ilcesi.
  
  yurt icinde ve disinda bircok yer gordum, bircok yerde yasadim ama sadece burada kronik ishal oldum. neden bilmiyorum, belki havasindan belki suyundan ama dokuz aylik kita gorevimin ilac kullanmadigim zamanlari haric komple ishaldim.
  tek bir caddeden ibaret olan ilce merkezi hayli sakindir. bu caddenin bir ucunda otogar, hali saha ve bir adet benzinlik bulunurken diger ucunda ucuncu mekanize piyade taburu'na ev sahipligi yapan ali keskiner kislasi vardir.
  yemek yenebilecek lokantalar bir elin parmaklarini gecmez, onlarin da standart bir lezzet sunduklari soylenemez. kurada agri ciktiginda aklima yalniz "et, et yemekleri" gelmisti ama aradigimi bulamadim acikcasi.
  yore halkinin askere bakisi cok sicak degildir, ama yerlerde surunen ekonomiyi biraz olsun canlandirdigi icin pek belli etmezler.
  taburun ici de cok renkli degildir ama ilce merkezinden iyidir. gorev icabi agri'ya, erzurum'a, sarikamis'a ve igdir'a gitmistim. hepsi de eleskirt'ten guzeldir, ama turistik gezi degil askerlik yaptigim icin cok da dert etmedim.
  
  birgun yeniden yolum duser mi, hic belli olmaz. taburun lagvedilecegine dair soylentiler vardi, hala yerinde duruyor olursa gormek, anilari yad etmek isterim belki...
• babamin ilk gorev yaptigi,1990-1993 yillari arasinda ailecek yasadigimiz, cocuklugumun en degisik yillarina ev sahipligi yapmis agri ilcesi.
  
  mollahuseyin koyu'nde ikamet ettik uc yil boyunca. catisi olmayan ve surekli su alan bir ev, bir oda, bir mutfak, tuvalet yok... o koyde evlere ilk tuvaleti babam yapmis, evin hemen bitisigine. fakirlik diz boyu. dort yasindayim ve takir takir turkce konusuyorum. derken cocuklugun olmazsa olmazi; oyun oynamak ve bunun icin yeni arkadaslara ihtiyac duymak. sokaga ciktigimda fakirlikten dolayi yirtik, yag kir icinde elbiselere bezenmis kara lastik ayakkabili cocuklar... benim de onlardan farkim yok pek esasinda. merhaba diye seslendim cocuklara, tik yok. neyse basladi bunlar kurtce konusmaya, anlamiyorum bir turlu konusulanlari. dil ogrenmenin en kolay oldugu yaslarimdayim. saglam iki arkadas edindim. kendileri turkce bilmedikleri icin bana kurtce ogretmeye basladilar. annem babam hep anlatir. bir yil sonunda sular seller gibi kurtce konusur hale gelmisim. eve misafirlige gelen komsularin, herhangi bir alet edavat isteyen insanlarin sorularina hep ben cevap vermisim. genelde bu insanlar yaslilar ve kadinlarmis. ayda bir kez ilceye gidermisiz, yollar tabi ki stabilize. dolmus olmadigi icin babam sirtinda koyumuze 2/3 uzakliktaki bir koye kadar gotururmus, ordan da 20 km daha dolmusla giderek ilceye varirmisiz. dag yamacinda oldugu icin kisin cok soguk olurmus, annem sobayi hep yanik halde biraktigindan bahseder. zaman terorun en azili, en cok zarar veren yillari oldugu icin belirli zamanlarda dagdan inip koyluyu ve babami tehdit etmisler. babam namaz kildirirken cok kez pkk lilarin cami onlerine kadar gelip kelesleri havaya sikip sikip iki hava attiktan sonra daglarina geri cekildiklerini anlatir. bulundugumuz koye pkk sik sik baskinlar duzenlermis, cunku eleskirt halki agri genelinde oldugu gibi pkkya sempati beslemeyen bir diger ilce. koy halki bizi adeta mest edermis, kimi yogurt, kimi sut kimi de ekmek getirirmis hep.
  
  eleskirt'ten ayrilmak kolay olmadi, bilhassa benim icin. batiya gectigimizde 1. sinifa basladim. bu sefer tam tersine, turkce konusmakta zorlandigim icin, cumlelerim turkce/kurtce karisimi oldugundan dolayi okula gelecek seneye baslamami onermis ogretmenler. bundan dolayi 7,5 yasinda basladim ilkokula.
  
  dogu; ailecek bizlere yillarca ev sahipiligi yapan ve yapacak olan yer; babamin ilk uc yili eleskirt'te, yine babamin askerligi sirnak uludere'de, yine ben bir yildir sirnak cizre'de... dogu galiba kaderimizde var bizim...