duman arabası

• türk halkı'nın/türk çocuğu'nun, yaz mevsiminde belediyelerin yollara saldığı "sinek ilacı sıkma arabaları"na verdiği isim.
  bebeler arkasından koşturur, bol bol "duman" yutarlar!
• ilk uyuşturucu'nun tecrübe edildiği arabalar.
  sinek öldürme maksatlı dolaşmakta fakat bir nesli komple uyuşturucu bağımlısı yapmaktadırlar.
• (bkz: sinek ilaçlama aracı)
• scary movie de shorty ve dort arkada$inin icinde kafa yaptiklari tamamen dumanalti olmu$ arac.
• (bkz: 34 dmn 007)
• sinek ilacı araçlarının görevlerini bazı yarışlarda formula 1 araçları ve pilotları devralır.
• çocukluğumu yemiş bitirmiş arabadır. iki sokak öteden duyan herkes evlerden dışarı atar kendini amansızca duman içine girilir ve arkasından koşturulur.. cocukluğumda yaptığım extreme şeylerden biriydi. dumanın içinde koku sizi kafa yapar ve içinde koştururken gerçekten bi boşlukta hissedersiniz cünkü göz gözü görmez. fakat benim bu sevdam ufak bir kaza ile son buldu ve ondan sonra duman arabası sayfasını kapatıp hep seyirci kaldım. olayda kısaca $öyle olmuştur;
  
  duman arabası geldiği duyulur ve apartmanlardan koşan cocuklar arasında bende varım deliler gibi duman arabasının arkasından koşturulur fakat ben o gece terliklerimi doğru dürüst giymemişimdir. koşturmaktanda yılmadan yoluma devam ederken bir ayağımda terliğin olmadığını fark ederim ama koşmaktan yılmam. terlikten olsa gerek rotami biraz sağdan sağdan takip ediyordum sanırım ki önüme cıkan cöp variline-o zamanlar çöpler yuvarlak varil şeklindeydi- adeta sarılarak-ki hayatımda tek nefret ettiğim şey varsa oda çöptür- hayatımın en iğrenç dakikasını yaşar ve aynı durumu tekrar yaşamamak için duman arabası iki sokak ilerden duyuldumu balkondan arkasından koşan arkadaşlarımı izleyip içime derin derin çekerdim..
  negzeldi o günler..
• (bkz: sinek ilaci sikan arabanin arkasindan kosmak)
• bunun ismini ve sesini duyduğumda oluşan gözlerimdeki ışıltıyı hiçbir şey sağlayamadı bu hayatta. birkaç sokak öteden sesi gelirdi ya da sesi çok net gelmiyorsa bile balkondan geçtiği yerleri görebiliyorsam biraz sonra geleceğini anlar hemen sokağa fırlardım. arkasına tutunmak değildi derdim. tek derdim o dumanı püskürttüğü borulara en yakın mesafede gidip dumanı ciğerlerimde yer kalmayıncaya kadar çekmekti en büyük amacım. çocukluğuma dair nostaljilerde kafaya oynayacakların en büyüğü. o ne güzel bir kokudur, nasıl bir sestir, nasıl bir ambianstır.
• 1-2 hafta önce bir arkadaşımla bira içerken kendimizi bi anda başka bir masada boş yaparken bulduk. mesele çocukluktan açıldı atariden falan bahsediyoruz. atariyi biliyorlar ama sega mega drive 2 ‘den haberdar değiller (burada anlamam gerekirdi). işte ben sonic, pro evolution soccer vs. bahsediyorum yok yemiyor. bunlar sadece atariyi biliyorlar. bildikleri oyunlar street fighter, mario vs. bi ara nereden açıldıysa “duman arabası?” falan yaptım. hikaye şöyle devam etti:
  
  - ??!!
  - duman arabası işte. duman çıkarıyordu, biz de dumanın içine girip, peşinden koşuyorduk.
  - nasıl yani yanan arabanın peşinden mi koşuyordunuz?
  - hö? kaçlısınız lan siz?
  - doksansekiiizzz.
  - siktirin gidin. ben de bunlara laf anlatıyorum.
  
  sikik herifler kendimi 50 yaşında hissetmeme sebep oldular. ama bütün biraları da onlara kitledik.