discreet music

• (bkz: bir ukte doldurma ambiyansı olarak brian eno)
  ünlü dahilerin akıllarına dahiyane bir fikrin gelişinin tuvalette hoşça vakit geçirirken veya kafanın yarıldığı anın hemen sonrası gibi muhtelif enteresan durumlarda cereyan ediyor olduğu bilinen bir geyiktir. 1975 senesinde bir trafik kazası geçiren brian eno hastanede yatarkene, "gerek hastane ortamı, gerekse herhangi bir benzer durgun ortam olsun. söz konusu ortamın ambiyansına eşlik edecek minimal bir elektronik müzik çalışması yapayım. hem satie abimize bir selam çakalım, hem de bu türün adı ambient olsun.." türünden düşünceler kafasını bir hayli kurcalamaktadır. aynı dönemde bir arkadaşı kendisine hediye olarak on sekizinci yüzyıl arp müziği içeren bir plak getirir. söz konusu plağı dinlerken, kullandığı müzik sisteminin stereo özelliğinde meydana gelen bir sorun sonucunda ortaya çıkan kısık sesli ambiyansın minimalliği bu düşüncelerin kafasında daha da bir yoğunlaşmasına sebep olur. bu olaylar serisi ambient olarak adlandırılan türün erken bir örneği olan discreet music isimli albümün brian eno tarafından piyasaya sürülmesi ile sonuçlanacaktır. öncelikle albümümüzün parça listesine bir göz atalım:
  
  1. discreet music (30:35)
  brian eno'nun stüdyosunda 09/05/1975 tarihinde kaydedildi.
  2. three variations on the canon in d major by johann pachelbel:
  (i) "fullness of wind" (9:57)
  (ii) "french catalogues" (5:18)
  (iii) "brutal ardour" (8:17)
  the cockpit ensemble tarafından icra edilip, gavin bryars (düzenlemelerde de katkıda bulunmuştur) tarafından yönetildi. 12/09/1975 tarihinde trident stüdyolarında kaydedildi.
  yapımcı: brian eno.
  
  albümdeki çalışmalardan birincisinde, brian eno'nun kullandığı alete "girdi" olarak minimal cümlelerden oluşan iki adet melodi vermesi, "çıktı" olarak ise bu minimal melodilerin stereo formatta oldukça hoş bir ahenk ile çalması ve synthesizer'ın üzerinde ekolayzır görevi amaçlı ufak tefek oynamalar yapılmasına şahit olmaktayız. ambient meselesinin temellerinin atıldığı bu ilk çalışmayı takiben ikinci çalışmaya geçtiğimizde ise, ilk çalışmanın mantığı ile yapılmış ve re majör kanon çeşitlemeleri adı altında sunulmuş üç adet alt çalışma sunulmaktadır biz dinleyicilere. bu üç çalışmada amaç yine discreet music adı altında sunulmuş olan ambiyansı yakalamak olmuş olsa da, çalınan müzik elektronik değil klasik tarzda icra edilmiş johann pachelbel kanonlarının minimal düzenlemeleri olarak karşımıza çıkmaktadır. bu tarzda müzik, günümüzün avrupa sinemasında özellikle hikayenin çözüldüğü final sahnelerinde kullanılan müzik için iyi bir referanstır. albümü minimal ve ambient çerçevesinde değerlendirecek bir karşılaştıma yapacak olur isek; a yüzünün seri üretimli şişe suyu, b yüzünün ise saf su olduğunu söyleyebiliriz. sonuç olarak discreet music, 70li yılların ingiliz müzik sahnesinde brian eno'nun kendine özgü yerinin gözler önüne serilmesi açısından önemli olan bir erken dönem ambient'a giriş denemesidir.
• albümün aynı isimli 31 küsür dakikalık parçası cennete ziyaret sırasında ortam seslerinin kaydedilmesiyle ortaya çıkmıştır.