• ismet özel şiiri.* kitaplarında henüz yok. belki dergahta çıkmıştır.

    hayatsız kalmıştım. birden dürin
    chopin'in yedi mumaralı valsiyle
    balkonda belirdi
    cildi çürüyen istanbul'un üstünden korkulu göz
    sonbahar üstüne çöktü. süsünden öldü şehir
    hüznünden oldu. bir de o gün şevki bey
    biraz çekil kardeşim demesin mi chopin'e
    ravii meçhul
    ama inanmak serbest
    ben kimseye yetim olduğumu
    söylemedim üstelik vesayet altında falan değilim. sadece
    hayatsız kalmıştım. büyüyünce geçti.

    ismet özel
  • şairin of not being a jew de yer verdiği şiiri.
  • demangeaison, fransızcada kaşıntı anlamına gelmekteymiş. şair niçin böyle bir ad seçmiş olabilir şiirine ? rahatsız edici fakat gelip geçici bir hâli mi ifade eder bu serlevha ile şair ? şüphesiz bunu şairden iyi bilen yoktur. ve kendisi, yetim olduğunu bile saklayan bir mahremiyet şuuruna sahiptir. "yarayla alay eder yaralanmamış olan" demiş william shakespeare ancak yaralananların bizzatihi kendi yaralarıyla alay etme lüksüne sahip olmasını kim yadırgayabilir ? acz-i kanaatimce kendi yaralarıyla eğlenebilen bir kimsenin donuk ve bir o kadar da canlı ve taze gülümseyişi karışmıştır bu şiire, istanbul'un çürüyen cildine merhem arz edercesine.

    itiraf edeyim, ben bu şiiri yeni keşfettim ve şu kısmını diğer kısımlarından daha çok sevdim :

    "ravii meçhul
    ama inanmak serbest"
hesabın var mı? giriş yap