daguerreotype ^*

• gümüş nitratla ışığa duyarlı hale getirilen bakır levhaların, camera obscuraiçinde 15-20 dakika pozlandırılarak, civa buharına tabi tutulup geliştirilmesiyle fotoğrafik görüntü elde etme yöntemi.
• hayvan gibi zor bir pozlandirma sistemidir. baskisi iyidir ancak verilen ugra$ ve pahaliligi bunu golgeler.
• cekmesi kadar cekilmesi de zor bir yontemdir. zira pozlama suresi nedeniyle, ozellikle ayaktaki pozlari kolay cekmek icin donem itibari ile populer olan antik sutun replikalari saglanir ki fotografi cekilen kimse iki de bir haraket edip goruntuyu bulaniklastirmasin. (burada fotografcilardaki kitch objelerin kokune de inmis bulunuyoruz.) yine uzun pozlandirma nedeni ile canli insanlarin gozu hayalet gibi gormus olur, ayrica aradan kazara gecen fotografcinin asistani da hayalet gibi gozukur. pozitif de isiga hasas oldugu icin daha sonra kadife kapakli kutusunda saklanir, oyle her yerde gosterilmez..
• temelde yaptığı görüntüyü cam bir alana yansıtmak olan cihaz. film gibi bir araç ihtiva etmediği için görüntü kalemle, yansımanın üzerinden geçilerek, çizilir.
• louis jacques mande daguerre, niepce ile başladığı çalışmalarına onun ölümünden sonra devam edip civa buharıyla resim çekmeyi bulmuş, bu buluşunun adına da daguerreotype demiştir.
• pozlamasi falan bayagi uzundur. hatta bir daguerrotype ile cekilmi$ resim yakla$ik 40 dakika pozlanabiliyormu$. kalabalik bir yeri bile cekseniz bombo$ gorunuyor haliyle.
  
  daguerre aslinda bunun mucidi degil finansman olarak destekleyen ki$idir. ancak daha sonra geli$tirme cali$malari olmu$tur. daguerrotype teknigi daha sonra fransiz hukumeti tarafindan satin alinmi$ ve fransiz halkina hediye edilmi$tir.
  
  (bkz: joseph nicephore niepce)
  (bkz: william henry fox talbot)
• ansiklopedilerde erken 19. yüzyıla ait simalar bu teknikle görüntülenmiş olarak boy gösterirler.
• http://memory.loc.gov/ammem/daghtml/daghome.html
• parlak metal-cam tarzı bi plakaya 'basilan' fotograflarda negatif ve pozitif görüntü bir arada yansıtıldığından belli açılardan ilginç efektler yaratir.
  ''fotoğrafçılık daguerreotypela başladi: dünyanın bir aynanın yüzeyine basılmış görüntüsü. daguerre daha ilk fotoğrafı eline aldığında, üzerinde sadece elde ettiği görüntüyü değil kendi yansımasını da gördü. fotoğrafın uzatıldığı başka insanlar da daguerre'nin fotoğrafının yanı sıra kendi yansımalarıyla karşılaştılar. peki, onlar hala daguerre'yı görebiliyorlar mıydı? bir yüzeyde en fazla kaç yansıma görmek mümkündür?'' jeffrey rollins- bü
• sulfur ile gumus plaka uzerine islenmesi esasına dayanır.kalitesi yuzeyinin puruzsuzlugu ile dogru orantılıdır.zorlugu ve fiyatı alan arttıkca logaritmik olarak artar.bu teknigin guzel yanı teorik olarak sonsuz cozunurluk saglamasıdır.tabii bu cozunurluk daha once de belirtildigi uzere yuzeyin puruzsuzlugune baglıdır.yani hani o mikroskopla fotograftaki ufacık bir seye bakıp da katili belirleme hadisesi ancak bu daguerrotype uygulanmnıs bir gumus plakada olabilir.ha pozlandırma suresi cok uzun oldugundan insan cekmek icin uygun degildir pek.dur ben su golun fotografını cekeyim diyemezsiniz mesela.hatta hatta studyoda bu teknikle fotogrtaf cekilirken arkadan sırtınızın ve kkolunuzun baglı oldugu birer aparat vardır efendim.iste buyuzden tum o fotograflardaki insanlar sopa yutmus gibi cıkmaktadırlar.
  
  oldukca pahalı bir yontem olması nedeni ile ticari olarak dunyada hepi topu 10 kisi tarafından uygulanıyor su anda.daha fazla insanı kaldıracak bir talep de yok tabii fiyatı dolayısı ile.ozellikle amerikada luks tuketimin en elit urunlerinden birisidir kendisi.yuzyıllarca saklanabilmesi,maksimum cozunurluge sahip olması,gumusun cekiciligi,renk dokusu ve pahalı olması gibi sebepleri dusunebiliriz tabii yanıt olarak.