bisan ihlas mountain cat

• 97-98 yillarinda turkiye gazetesinin yuzlerce kuponla ya da bir senelik abonelik karsiligi verdigi ,bir anda ortaokul lise caglarindaki herkesin sahip olmaya basladigi bisiklettir. bisandir ama ayni zamanda da ihlastir. hatirlayabildigim kadariyla 3 rengi mevcuttur; kirmizi , siyah ve lacivert. (ve de kizlar icin olanin da acik mavi)
  kocaman bir kutu icinde eve getirilir, butun parcalar birlestirilirdi. sonrasinda da mahalle cocuklari toplanilir,pedallara basilir ve sehir kesfetmeye cikilirdi. 3er 4er kisilik gruplarla gizli gecitler bulunulurdu, ya da arka mahallede daha guzel mac yapilabilinecek bir yer. sahip olunan ilk bisikletti cogumuz icin, cunku bisiklet pahali biseydi bizse ortadirek takimi. bu yuzdendir ki aksam oldu mu eve sokulurdu bisiklet anneden isitilen azarlara ragmen, kapinin arkasina gazete konulunur, bisiklet sirtlanip cikartilir ve aksam huzurlu bir uyku uyunulurdu.
  
  bu bisikletlerin en belirgin ozelliklerinden biri ise bu bisiklete sahip olan cogu kisinin ihlas adindan utanmasindan midir bilinmez, bisiklet ustundeki ihlas cikartmasini jiletle cikartmalariydi.
  
  saglamdilar.benimkini hala dedem kullaniyor mesela onca yildan sonra...
  
  (bkz: 90larda cocuk olmak)
• turk yapimi, ihlas damgali tas gibi bir aletti bu efendim. gecen yaz, yillardan sonra ilk defa cikardim bodrumdan; bir tozunu aldim, zincirlerini soyle bir yagladim. yuklendim pedala; hala tas gibi. 21 jant, 18 vites, cillop afedersin.
  
  hayir, ilk aldigimda da hoyratca kullanmistim, kirici konusmustum kendisine. tabiri caizse agzina sicmistim hatirladigim kadariyla. yine de pek etkisi olmamis. hakikaten mountain cat cevikliginde, dag kecisi dayanikliligina sahip bir aracmis. ben gecen yaz bunu gordum.
  
  kuzenim biraz daha buyusun, family heirloom gibi babadan ogula, kuzenden kuzene gecirecegim kendisini. o da kendi kuzenine devreder. hanedan oluruz, imparatorluk kurariz. o derece.
• vitesli ilk bisikletimdi fekat conolar sağolsun 3. gün zor etti ve gitti. hikayeside baya bi kötüydü. iki yıl kadar sonra bir tane daha bisiklet almıştı babam.^*
• 365 kupon karşılığında sahibi olduğum son bisikletim. bayilik sistemi olduğundan 12 taksitle ya da peşin olarak ödeme almışlardı bunlara.
  
  tabi peşin ödeme yapanlara peşin peşin verilen bisikletler metalik gri renk, sadece bisan yazılı ve oldukça cengaver görünümlü olunca, her sokakta üçer beşer ailenin kupon biriktirdiği bu bisikletler 12 aylık ödemeyle sahip olan vatandaşlara tercih imkanı sunulmadan bayinin kafasına göre alenen (sadece bizim sokakta benle beraber 4 kırmızı bisan ihlas vardı) dayanmıştı.
  
  üzerinde bisan-ihlas yazması ve kırmızı olması haricinde candı canandı bisan-ihlas. ayağımızı yerden kesmişti.
• (bkz: kedi cantını senin)
• annem ısrarla bu bisikletlere (bkz: bisan ilyas) derdi. sağlam bisikletti vesselam.
• (bkz: raleigh)
• bana da laciverti düşmüştü bu efsane bisikletin. mercedes'im benim der düşerdim yollara. 12 kasım 1999 düzce depreminin olduğu gün son binişim olmuştu lacivert mercedes'ime. deprem gecesi (nasıl bir cesaret bilmiyorum) apartmanın altında duran bisikleti çalmışlardı orospu çocukları. 10 dakikada bir artçı oluyo lan nası götünüz yedi olm 5 katlı binanın bodrumuna inmeye.
  
  son bisikletimdi ayrıca.
• arka tekerleğini kamyona kaptırdığım bisikletimdi. sonraki sene arka tekerleği ve tekerlek maşasını değiştirip yine de binmiştim. 2001 yılında başka bir yere taşındık. sonra farkettim ki bisikletim bizimle birlikte taşınmamış. annem komşu çocuklarına vermiş bisikletimi.
• yanlış hatılamıyorsam hammaddesi su borusu olan bisiklet.