bir orman

• bir ilhan berk şiiri.
  
  hanginiz aklınıza getirdiniz.
  benim bir gün insanlığımı
  bitkilere hayvanlara kadar
  bir gün tutup genişleteceğimi
  bütün bu dünyaya saracağımı sonra da
  
  şu esen rüzgâra bıraktım işte
  yaşayan duyan her şeyimi
  onların hesabına yaşayacaklar bundan sonra
  ellerime saçlarıma kadar
  her şeyim dünyada
  
  ilk defa bu kadar iyi farkediyorum
  bu yüreği param parça uçan kuş
  bu çamur gibi gökyüzü
  bu deniz, bu garip karınca
  cihanda ümit ölmez deyip yaşamışlar
  
  her şey bir başına yaşamış bundan önce
  toprakta bir başına yürümüş kökler
  gecenin içinde bir başına uzamış ovalar
  yalnızlıklarını duyurmayacağım bundan böyle
  bir daha hiçbirine
  
  yeni yeni anlıyorum
  her şey şu gecelerin içinde oluyor
  aydınlığa her şey hazır çıkıyor
  su geceleyin yürüyor dikkat ettim
  geceleyin biz uyurken ağaçlara
  
  hiç unutmam bir gün geç vakit
  tam benim geçtiğim zamana rastlamıştı
  büyüme saati bir ormanın
  şöyle iyice dinlesem sanırım artık
  bütün ormanları büyürken duyarım
  
  beni beklemişler kardeşçiğim
  beni bu ağaçlar, nehirler, gökyüzü
  geleyim anlatayım diye bir gün kendilerini
  bir kere girdikten sonra şiirlerime
  bilmişler bir daha ölmeyeceklerini
• orman yangını
  
  güvendeyiz,
  anamızın cehennem kucağı
  hazır bize.
  biri var, bir ormandan içeri.