*

  • hayatiniza girdiginde yikik dokuksunuzdur. ne eski aliskanliklar kalmistir, ne umitler ne de siz. birden o cikiverir biryerlerden. belki de hep oradadir ama ilk kez farkettirir kendini. yavasca suzulur yasaminiza. herkese kapatmisken kapilarinizi nasil o kalin duvarlari gecip ruhunuza girdigini anlayamazsiniz. basta onemsizdir, gelip gecicidir oda, oyle olmalidir cunku bir enkazi daha da yikmak mumkun degildir. bogmadan bir sevgi cemberine aliverir, once afetten nasilsa pek zedelenmemisleri toparlar. sonra kendi tuglalarini ekler, sevgisiyle kararak, gulmeyi yeniden ogreterek yeniden insa eder sizi. tekrar guvenirsiniz onun guvenini gordukce, o size herkesten cok guvendikce. kimi zaman seytandir akillari celen, kimi zaman da inanilmayacak kadar saf ve masum bir cocuk. ve gun gelir gider... bu gidis bildigimiz gidislerden de degildir. hep olacagini bilirsiniz. artik ne olursa olsun, o sizin vazgecilmezinizdir...
  • belki alakalıdır (bkz: bir yangının külünü)*...
  • kirilma noktasını çoktan geçmiş, paramparça olmuşken hayatınıza girendir. sizi tekrar siz yapar, bir kaç da ufak rötuş atar. öyle sağlamdır ki ürünü, kendi gidişi bile zor yıkar..
  • inancınızı kaybettiğiniz şeyleri, sizde tekrar yeşertenlerdir.
  • elleriyle kazarak ustlerinde yatan topragi butun gucleriyle, umitle savasanlardir.
    bilirler mi ki iclerindeki enkaz oyle kalmak ister. bilirler mi ki o, enkaz olana kadar yasadiklariyla yorulmustur artik.
    belki rahat birakmak lazimdir bazilarini.
    belki bazilari daha fazla dayanmak istememekte.
  • (bkz: ataturk)*
  • hep biri beklenir bu islem icin. yikintidan aci cekilmez, uzulunmez. aksine yikinti o gelinceye kadar bir gurur kaynagidir, seni bekleyene kadar nasil dayandim bu yerle yeksan ulkemde denecektir nasilsa. bir umut beklenir hep kurtarici "o", bir umut beklenir ve o gune taptaze tutulur yikintilar, asla bir tas bile kaldirilmaz, berlinin orta yerindeki ikinci dunya savasi bombalamalarindan kalan yikik kilise gibi tutulur ruh. beklenir ve beklenir. durmadan beklenir.

    gun gelir, kurtaricimiz cikar karsimiza, icimizde utanmasak ulu onder deyip sarilacagizdir ona, ama yikintinin tamamini ona gostermek isteriz, inatla ve zamanla. ama bilmeyiz ki gecmisimizin golgelerine onu her soktugumuzda bunalan, bizimle birlikte coken bir kurtaricidir o, gun gelir kendini o cokuntudern kurtarmak ister. ve kurtarir da, bizi daha buyuk bir enkazla basbasa birakarak.

    iste budur kurtarici beklemenin sonucu, ne kisiler kurtarici bulabilmistir, ne de toplumlar bekleyerek.

    yikilan bir enkazi, belki daha aci bir sekilde ve daha uzun zamanda, en iyi insanin kendisi kaldirir. baska bir cozum yolu, henuz bulunamamistir.
  • buyuk olasilikla, patlatilmis hsbc binasini zamaninda da insa etmis olan koray insaat.
hesabın var mı? giriş yap