ben kendim

• (bkz: me myself and i)
• dokuzuncu nesil çaylak.
• "ben... kendim..."
  
  gölgedeki bir karanlığım
  ne varlığım bilinir
  ne yokluğum
  
  hiçbir şey olamayacak kadar her şey
  her şeyin içinde bir hiç kadar hiçbir şeyim
  tıpkı hayatın kendisi gibi
  
  anlamlı olduğum tek şeyse yine kendimim kendime
  ötesi değil...
  
  18.07.2009
  15:47
  uğur yaman
• hiç hazzetmediğim bir pekiştirme kalıbı.
  çünkü genellikle oldukça saçma şekilde kullanılabiliyor:
  
  ''ben kendim mühendisim.''
  ''ben kendim elmayı çok severim.''
  
  yani, ben kendim mühendisim de, kendi içimde taşıdığım başka bir benlik daha var o da ailecek hep doktor!
• ben kendim kullanıyorum abicim, varsa problemi ben buradayım/garantisi benim...
  gibi esnaf ağzında yeri olan söz öbeği.
• ben kendim, kendime ağırım lan.
  ben kendim demek ağırlık demek. sizeyse hafif mi geliyorum?
• bir de sonuna "aslen" eklenirse, ağıza kürekle vurma moduna sokan laf.
  böyle konuşan insanlar genelde tüccar, pazarlıkçı kurnaz iş adamı gibi izlenimler uyandırırlar bende.
• (bkz: ben kendim o ryu)
• "bir ben vardır benden içeri"deki o birinci ben varya o bene yaklaşma mücadelesidir.saptama yaptım.ahada işte budur.
• öztürkçe'de olan bir kullanımdır.
  (bkz: orhun yazitlari)
  doğu yüzü - satır 2 : "üstüne hakan olarak tahta çıktım. tahta çıktığımda ölecekmiş gibi düşünceli olan türk beyleri, halkı sevinip kıvanıp yere bakan gözlerini yukarı kaldırdı. böylesi bir vakitte ben kendim tahta çıkıp bunca önemli yasayı, dört taraftaki halkı yoluna koydum, düzene soktum"
  
  başkasının yardımını almadan yapılan eylemlerde, fiille birlikte kullanımı doğrudur.