• therapy?'nin 1991 yılında çıkardığı ilk ep'si. meat abstract, skyward, punishment kiss, animal bones, loser cop, innocent x ve dancin with manson bu ep'de yer alır. 1992 yılında çıkan pleasure death ep'si ile birlikte paketlenip caucasian psychosis ismiyle de piyasaya sürülmüşlüğü vardır.
  • aftershock comics'ten çıkan korku janrında bir çizgi roman serisi. serinin yazarı donny cates, çizeri ise garry brown.

    konusu ise kısaca şöyle: saddie, ergenlik döneminde hamile kalan bir kızdır. ailesi ona destek olur ve bebeği doğurur. ancak bebekte bir farklılık olduğunu daha hamileyken bile anlar. üstelik "böyle" bir bebeği bekleyen bir grup vardır ve hikaye başlar.

    seri, korku türünde oldukça iyi ilerlemekte. konusu itibarı ile "exorcism" teması ile ilerleyecekmiş gibi gözükse de işler dallanıp budaklanıyor. klişeye düşmüyor ancak kimi klişeleri de iyi kullanıyor denebilir. çizgi romanda korku türüne göz atmak isteyen varsa mutlaka bakmalı.
  • yönetmenlik koltuğunda shannon murphy'nin oturduğu 2019 yapımı film.

    film dünya prömiyerini bu sene gerçekleştirilen 76. venedik film festivali'nde yapmış ve burada "en iyi genç oyuncu (toby wallace)" ödülünün sahibi olmuştu.

    milla'nın yeni aşkı başta ailesi olmak üzere herkesi telaşlandırır. çünkü milla daha 15 yaşındadır, kanser hastasıdır, üstelik sevgilisi ondan yaşça büyük, evsiz bir torbacıdır. her şey felakete doğru mu sürüklenecek yoksa milla yaşama tutkusunu çevresindekilere de aşılayabilecek midir? avustralyalı tiyatro ve televizyon yönetmeni shannon murphy'nin bu renkli ve enerjik ilk sinema filminde güleç yüzlü milla'yı sharp objects ile parlayan ve little women'da hatırı sayılır ağırlıkta bir rol üstlenen eliza scanlen canlandırıyor. dizi oyuncusu toby wallace ise venedik'te kazandığı ödülle sinema dünyasına büyük girişini yapıyor.

    filmin afişi
  • son 10 dakikası çok güzeldi bu filmin. geneline bakacak olursak da özgün bir konusu olmasa da konunun işlenişi güzeldi, sevdim.
  • sıradan bir konunun gerçekçi haliyle ele alan film. bu dramda bazı sahnelerde ben olsam ne tepki verirdim diye düşünürken saniyeler sonrası oyuncu beni duyar gibi oldu. hayatın her dönüm noktasında belli aşamalardan geçiyoruz. dramsa önce yok saymak sonra inkar, kabul, veda. bu kadar basit ve zor. beğendim, 7,5/10.
  • başında umut vadetse de gerek hikayeyi işleyiş tarzı gerek uzun süresi kaynaklı odaklanma sorunu yaşatan, izlemesi zor film.
  • güzel bir konuya sahip fakat bana göre duygu eksikliği çok fazla; yani yaşanılan trajediyi ben yüreğimde hissedemedim, olmadı. ama yine de fena olmadığını söyleyebilirim.
  • yüzeysel, son 47 dk duygusal, annenin oyunculuğu hariç izlenebilecek bir film.

    eliza scanlen'i little women'de sevmemiştim hele burda hiiçç ısınamadım.

    7/10
  • ne ana babalar var be dedirten filmdir.

    kanser hastası olan bir evlat sahibi olmanın da etkisi var elbette. ama yanlış bir ilişkiyi bile sahip çıkıldığında nasıl mutluluk da verebildiğini göstermiş bir film olmuş. sevdim.
  • (bkz: durduk yere insanın amk filmler)
hesabın var mı? giriş yap