böyle buyurdu kendim

• ellerimi rahat bırak, burada hiçbir çekirdek doldurmuyor içini
  bütün kapılardan girilmiş, bak bunu sen de görebilirsin
  hepimizin köklerinde dinmeyen bir su sıkıntısı
  bunu sen de bilirsin
  bütün kilitler sökülmüş, artık hepimiz özgürüz
  ya da güvende değiliz
  sen bilirsin
  en iyi hep sen bilirsin
  
  ben ince bir iğne deliğinden geçirmeye çalışırken hepsini
  ne imkânsız bir düşmüş bu, ne felaket bir istek
  kimin vakti olmuş da çözmüş düğümleri
  bak kimsenin vakti yok kendisi olmaya
  hiç kimsenin
  hiç kimsenin bir kendisi yok olmaya
  herkes kendine dul
  sen bilirsin
  en iyi hep sen bilirsin
  
  nedir derdim benim
  geçirmek mi her düğümlü ipi bu ince deliğe dedim
  saman alevi gibi geçer dedi bana
  yanmak bir şey değil de
  ardından aniden büyür oda
  bunun adı boşluktur , kolay alışılmaz
  ben bilirim
  bunu bir tek ben bilirim
  
  onlar öpmüyordu, dudaklarını ısıtıyordu
  boşver, hepsi saman alevi gibidir
  
  alışırsın
  
  (bkz: sinem sal)