• "constructing quarks; a sociological history of particle physics" isimli önemli bilim felsefesi klasiginin yazarı, edinburgh okulu mesubu olan, zamanında basladıgı fizik doktorasini yarida birakip bilim felsefesine yonelmis onemli akademi insani.
  • "the mangle of practice: time, agency and structure" isimli kitabinda herseyin teorisini (bkz: toe) ipin ucunu kacirmadan yapabilecek derecede zehir akademisyen. niyetli insanlarin surekli hareket icindeki dunyanin bilinmeyen karanligina elini daldirdiginda onunla nasil bir iliski kurdugunu bilim sosyolojisinin en onemli sorusu olarak gorur. boyle dusunusunde yalniz degildir. siklikla yanlis anlasilan pragmatizmin de temel sorusu aynen budur. bu durus william james'in 1907 ogretilerinde acikca belirtilmistir.
    kanimca teorisindeki tek problem posthumanist bakis acisinin analitik gucuyle ideallerinin birbirine karismasidir. maddesel dunyaya fazla agirlik vererek sosyal cekismeleri biraz hafife almak zorunda kalmistir. onun icin ezilmek ya da ezmek problem teskil etmez; olayi direnc ve uyum diyalektinde incelemek mumkundur ve kafidir. surekli direncle karsilasan insan olene kadar aci cekebilir, o da hikayesini anlatabilir. kisacasi tasvir bilimi yapar. belki bir gun bulgulariyla degistirebilir bu "sessiz" rolunu.
    sesli, politik rolu icin sayfa 228'de donna harawayile girdigi diyalog uzerinde kafa patlatilabilir.
    inancsal idealini ebelemek veya takdir etmek icin kitabinin sonunda shiva'nin dansina yaptirdigi gondermeye dikkat edilebilir. bircok sey yapilabilir. di mi?
  • (bkz: constructing quarks) isimli kitabı
    parçacık fiziği ve bilim sosyolojisi alanında gerçek bir başyapıttır. bir hayli de devrimseldir.

    en kaba özetiyle gerçekliğin inşâ edildiğini iddia eder.
hesabın var mı? giriş yap