adnan azar

• a.ü dil tarih coğrafya fakültesi’ni bitirdi. televizyon için çalıştı. sinema filmleri çekti. 1981’den itibaren yazko edebiyat, yarın gibi dergilerde şiirleri yayınlandı. şiir kitapları; unutmak suları (1981), parçalanmış zamanlar (1997), yeni zaman (1999).
• "rüzgâr istasyonu" isimli kitabı çıkmış özensiz şâir...
  
  //ve sizin anlayabileceğiniz istasyonlardan
  biri değildi rüzgâr//
  
  kaynak:
  
  siir.gen.tr/siir/r/reha_yunluel/yasmak.htm
• "bir kış günü bir taksi gelir ve geri gelmez ömrümüz" “eksi dört” şiirinden, kitap-lık dergisi, temmuz-ağustos 2010
• 1956 çayeli, rize doğumlu şair. trt personeli. bir dönem ankara tv drama programları müdürlüğü de yapmıştır.
  ayışığı neredesin, samyeli, istanbul'da bir aşk, batık aşklar müzesi gibi tv filmlerinin yönetmenliğini üstlenmiştir. hazal adında bir kızı vardır.
  
  cemal süreya'ya fiziksel olarak çok benzemektedir.
• "şeyhiç
  
  şiir sürer, kalbin ölümlüdür çünkü
  an’lar ölümlüdür, ölümdür
  
  dönüp seni bulan sesin, sesler
  ölümdür
  sis çanı, çanlar, ıslanmış
  bir lunaluna gecesi
  ah herşey, hiç birşey
  ve bütün intihar reçeteleri
  
  kalbin sürer, sen hiçhiç çünkü
  kalbin geçerlidir çünkü" adnan azar
• "günler yanlış zaman kısa ben gittikçe yalnızım
  kalksam trenler istasyonlar eskişehir ankara
  sabah gri bir gök ben adıma yanlışım
  
  kalksam kara bir şiire uyanıyorum" adnan azar
• ters yüz
  
  1.
  herkes ölü kaldı bir ben kaldım
  artık körfez vapurları eksik iskelelere uçurur beni
  
  herkes ölü kaldı sormalı bir işe yarar mıyım
  herkes ölü kaldı şimdi kaldırımlar kimi dalar ki
  
  2.
  gelse tersyüz etse toprağımı
  gelse ince olsa yine bol kazaklar giyinse
  
  ışığı anlatsa bana bahçenin ışığını hep değişen
  gölgeyi de söylese çim artık biçilmeli dese
  
  3.
  ama kal hep orada yaş almadan daha çok
  ama kal hep orada bir tele-sekreter sesi olarak
  
  ve dağılsın ömrümüz aşk bol geliyorsa sana bana
  
  adnan azar
• vefat etmiştir.
• 1981 yılımdan biri daha kaydı...
  
  ah ! unutmak suları ah.
• bir deli derviş.
  tariki dizelerle döşenmiş. şiir derlerdi. sesi toprağa karışmış şairin.
  
  şair ölür azalırım
  içten içe kanaya kanaya.