açma
-
muğla'da muslihittin mahallesi'nde geçen çocukluğumuzun en güzel yadigar-anılarından biri açma ve açma kokusudur. millerinde kumullarında üç tekerlekli bisiklet sürdüğümüz ev yıkığının kenarında oturan fırıncı ismail usta ölmüş artık. ismail usta açma yaparken beyaz bir yağ kullanırmış, niteliğini, ne olduğunu tam bilmiyorlar. gören biri anlattı. benim gibi kokusunu iyi anımsıyormuş. birlikte o açmanın tel tel ayrıldığını anımsadık. efsane bir kokuydu, açmanın tadı ve dokusu da güzeldi. hayal gibi bir şeyden söz ediyorum, o kokuda bir açmaya denk gelsem buydu, bunun gibiydi diye tanıyacağıma, doğrulayacağıma eminim. olmayan değil, olan bir kokuydu işte. (bkz: muğla/@ibisile)
(ilk giri tarihi: 13.12.2016)
(bkz: açmak/@ibisile)
(bkz: fayrap)
(bkz: fili/@ibisile)
(bkz: kokusu yaşam sevincini arttıran şeyler/@ibisile), koku/@ibisile
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap