• kenarını ayırıp içine peynir (bkz: malatya peyniri), kavurma vb. koyup yerdik. kendinden dürümlüydü bir anlamda.
  • amed'e özgü ekmek. memleketi özleme sebeplerinden güçlü olanı. istanbul'a okumak için gelmezden evvel ahalinin diyaloglarında yer almıştır bir de:
    - istanbul'da ekmek hep somundur. öğren bunu. açık ekmek bulamazsın orada. kanser yapıyormuş o yüzden üretmezler orada açık ekmeği. istanbullu ne anlar ekmekten değil mi brayemin? getirin yegenime bir açık ekmek doya doya yesin!
  • bizim orada çocuğu gönderirsin almaya, kerata gelirken yolda yarısını yer. memleketten uzakta özleniyormuş, bunu anladım.
  • çocukluğumu anımsatır bana. az yemedik zamanında. zamanında diyorum çünkü büyüdükçe bizim bildiğimiz açık ekmek oldu pide, sonra da batıya doğru gittikçe yerini somun ekmeğe bıraktı. hasret kaldık valla..
  • (bkz: lavaş)
  • malatya'da bunu kepekli undan yapan fırınlar da var bir süredir.
  • malatya da biri size "gelirken ekmek al" derse bu ekmekten almalisiniz ,
    eger sizden somun ekmek isteyeceklerse "misafirlerimiz var somun ekmek de al" derler
  • eskiden öyle somun ekmek fırını zor bulunurdu (ya da bizim oralarda yoktu). ancak mahalle bakkalında filan... bakkal ekmeği derdik biz somuna.

    o yüzden bizim zamanımızda* malatya'da ekmek denildiğinde ilk akla gelendir açık ekmek. hatta olsa da yesek!
  • memleketten ayrıldıktan sonra kahvaltılarda yeri doldurulamayan ekmek çeşididir. batı'da ramazan aylarında tüketilen pideye benzese de aynısı kesinlikle değildir, şeklen tırnak pideye benzer.

    batıdan doğuya gelmiş kişilerde ismini ilk duyduklarında şaşırtan hede. kapalısı da mı var dedirtebilir.
  • (bkz: yufka)
hesabın var mı? giriş yap