45 yaş

• bu aralar bitirdim. bir tuhaf hissediyorum. sanki artık ortayaşlı oldum gibi. 43-44 böyle değildi . bu yıl , hayatımda ilk kez, doğumgünüm artık kutlanmasa da olur dedim içimden.
  artık istesen de istemesen de ölüme yaklaştığını hissediyorsun. evet en belirgin duygu, yaşayamadıklarımı yaşayayım, aman şu da eksik kalmasın. artık yok sayılamayacak kadar uzun bir hayat var arkada. günahıyla sevabıyla, doğrusuyla yanlışıyla, öğrendiklerinle öğrenmediklerinle.
  umarım bu yaşıma kadar beni terk etmeyen coşkum, yaşama sevincim bu yaştan sonra da benimle kalır.
• şu an bulunduğum yaş. 40 tan sonra genel olarak hayatım iyiye gitti. bir tek 2 sene önce sigarayı bıraktığım için kilo almak dışıñda... meditasyon yapiyorum sabahları düzenli günlük tutuyorum. spor yapıyorum ne diyeyim sevgi ve saygı görüyorum. değiştim ve değişiyorum.
  
  bu yaşlar çok güzelmiş öncesine dönmeyi hiç istemem.
• yaştan mı bilmiyorum, son zamanlarda etrafımdaki herkes ekstra gerizekalıymış gibi geliyor. sevdiğim, hayatımda olmasından memnun olduğum birkaç kişi dışında herkese uyuz oluyorum, sövmemek için kendimi tutuyorum mesela.
  
  bazı günler evden hiç çıkmıyorum. hiç birşey yapmadan tembel tembel oturuyorum, film falan izliyorum. böyle zamanlarda sıkılıyorum ama sıkılmayı dert etmiyorum.
• çok klasik ama gençliğin en yaşlı; yaşlılığın en genç bölümünde gibiyim. küçükken bu yaş ne kadar büyük ve her şey için geç gibi gelirdi. oysa şimdi kendimi o kadar iyi, ayakları yere basan, sakin, oturaklı, güçlü ve özgüvenli hissediyorum ki. bir gün burayı okuyan herkesin geleceği yaş ve elbette geçeceği...
• umarım yolun yarısıdır.
  
  çünkü bazen gece gece içime bir korku geliyor.
  
  yaşanmış bir 45 yıl ve belkide sona yaklaşmışımdır.
  
  1 gün gibi geçen 45 yıl.
  
  onca yaşanmışlık belkide hayal belkide rüya.
  
  bir hüzün kaplıyor kalbimi.
  
  her şey için çok geç.
  
  son için çok erken.